Ferenc Fehér (Węgry) – tancerz i choreograf. Jego styl jest unikalnym i niezwykle ekspresyjnym połączeniem tańca fizycznego, teatru tańca i teatru ruchu, freestyle dance i animalistycznych form motorycznych, przetworzonych w charakterystyczny taniec. Styl Ferenca kształtuje się nieprzerwanie od 2007 roku dzięki własnej drodze i indywidualnym choreografiom, bazującym na jego konsekwentnych poszukiwaniach ruchowych i bezkompromisowym doskonaleniu oryginalnej techniki. Zaczynał jako performer w Company Finita la Commedia, z którą zrealizował 19 produkcji i zdobył 16 nagród festiwalowych. Przez ponad 11 lat swojej własnej kariery choreograficznej Ferenc stworzył 25 koprodukcji, z czego połowę poza granicami Węgier. Ze swoimi spektaklami odwiedził całą Europę i sporą część świata, ruszając w trasy w miejsca takie jak m.in: Meksyk, Brazylia, Indie, Panama, Rosja, Korea Pd., Japonia, USA, Izrael, Iran, Kanada, Singapur, Chiny, Egipt. Ferenc tworzył także kreacje pozasceniczne jak np. w filmie fabularnym „World War Z” czy filmie tanecznym „Amper and Juice”. Dzięki swojemu unikalnemu i rozpoznawalnemu stylowi, często uczy podczas zagranicznych festiwali m.in w: Chinach, Rosji, Brazylii, Hiszpanii, Rumunii, USA, Panamie, Palestynie, Iranie, Egipcie, USA, Holandii.

Iwona Olszowska (Polska) – tancerka, choreografka, pedagog tańca współczesnego. Jako nauczyciel specjalizuje się w świadomości ciała, improwizacji, kontakcie oraz improwizacji jako performance. Posiada certyfikat Somatic Movement Educator wg metody Body Mind Centering®. Stworzyła własny styl taneczny zwany „spiral flow dynamic”. Współzałożycielka i kierownik artystyczny Eksperymentalnego Studia EST (1989), realizującego projekty improwizacji strukturalnej, lecture-performance i site-specific – działań pionierskich w polskim tańcu w tym czasie. Tworzyła cykl „Obszar tańca” w Teatrze BARAKAH w Krakowie. Autorka spektakli solowych oraz choreografii dla zespołów np. Polskiego Teatru Tańca. Realizowała także ruch sceniczny dla teatrów dramatycznych – łącznie ok. 40 realizacji. Prowadziła coachingi zakończone pokazami, m.in. „Falling After Paxton” w Toruniu, Łodzi, Białymstoku, Wrocławiu. Pracowała w projektach z Pracownią Fizyczną, Renatą Piotrowską, Martą Pietruszką, Magdą Przybysz, Jackiem Owczarkiem, Anną Haracz, Natalią Iwaniec, a międzynarodowo z Liz Lerman, Risą Jaroslow, Maidy Withers, Pierrem Deloche, Michaelem Schumacherem. Otrzymała nagrody za choreografie oraz za konsekwentną kontynuację własnej drogi twórczej, osobowość sceniczną oraz stypendium Fundacji Batorego i programu ArtsLink w Nowym Jorku. Od kilku lat współpracuje z muzykiem Marcinem Janusem (muzyka), tancerzem i performerem Pawłem Koniorem, bazując choreograficznie na metodzie BMC i structure impro choreography.