KRAKERS 2017
KRAKERS 2017
Cracow Gallery Weekend w NCK
Galeria Zdzisława Beksińskiego w Krakowie. Obrazy z kolekcji Anny i Piotra Dmochowskich
Galeria dostępna dla zwiedzających od wtorku do soboty w godz. 11.00-19.00, w niedzielę w godz. 12.00-19.00, w poniedziałki zamknięta.
Bilety w cenie 10/8 zł do nabycia w kasie NCK.
23 kwietnia 2017 r. o godz. 13.30 – oprowadzanie kuratorskie w cenie biletu ulgowego
Beksiński należy do wąskiego grona polskich artystów, których twórczość jest tak dobrze rozpoznawalna zarówno w Polsce, jak i w Europie. Rodzące wiele emocji i kontrowersji dzieła Artysty nikogo nie pozostawiają obojętnym. Wzbudzają w odbiorcach skrajne uczucia: od zachwytu, po ostrą krytykę. Język artystyczny Beksińskiego charakteryzuje ogromna szczegółowość. Mistrz uwiecznia w swych pracach zdeformowane postacie, opuszczone budynki, budzące grozę kształty i figury, które na przemian fascynują i przerażają…
Stała ekspozycja obejmuje 50 obrazów olejnych, w większości pochodzących z lat 80. XX wieku, z tak zwanego okresu fantastycznego w twórczości malarza. To wówczas powstawały jego najbardziej znane, z dzisiejszej perspektywy ikoniczne prace. Uzupełnia je kilkanaście obrazów z ostatnich lat życia, ukazujących zwrot malarza ku bardziej ascetycznym formom wyrazu. Okazjonalnie prezentowany będzie również zbiór 200 rysunków i fotografii, stanowiących integralną część kolekcji dzieł artysty przekazanej do NCK.
Artyści Polskiej Awangardy – Jerzy Wroński: Wystawa „kopciogramów” i malarstwa materii. Twórczość z lat 1968 – 2015
Wystawa otwarta codziennie od 22 kwietnia do 20 maja 2017 w godzinach 10.00 – 18.00.
22 kwietnia 2017 r. o godz. 12.00. w Białej Galerii CENTRUM (budynek B) – wernisaż
Podczas wernisażu odbędzie się unikalna projekcja filmów dokumentalnych, poświęconych Wrońskiemu, których autorem jest m.in. Piotr Lutyński.
Pierwsza pośmiertna prezentacja dorobku artystycznego Jerzego Wrońskiego, artysty wiernemu awangardowej tradycji poszukiwań formalnych. Jego twórczość w początkach działalności utrzymana była w konwencji malarstwa materii. W latach osiemdziesiątych w sztuce Wrońskiego nastąpił istotny zwrot. Artysta zwrócił się ku fotografii, kierując uwagę na światło jako kolejny, obok wody i ognia, czynnik kreacyjny swych dzieł. Zaczął wówczas tworzyć „fotogramy metamorficzne”, określane później jako „kopciogramy”. Powstawały jako rodzaj „bezobiektywowej fotografii”, na zwilżonej wodą szklanej kliszy fotograficznej, przy udziale płomienia osadzającego na niej drobiny sadzy. Ostateczny efekt był do pewnego stopnia przypadkowy. Artysta mówił, że owe „kopciogramy” pomagają mu „znaleźć właściwe proporcje między potęgą kreacyjną natury a rolą, jaka przypada w tworzeniu ich samemu.
Na wystawie w Galerii NCK zobaczymy 30 obrazów z lat 60., i 70., oraz 50 „kopciogramów” z lat 1980-2014.
Jerzy Wroński urodził się w 1930 roku w Ciechankach na Lubelszczyźnie. Zmarł w Krakowie 29 czerwca 2016 roku. Od 1957 roku mieszkał i tworzył w Nowej Hucie.
W latach 1950-1956 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W trakcie studiów współtworzył z przyjaciółmi tzw. Grupę Nowohucką, która zainaugurowała w Krakowie nurt malarstwa materii. Wszyscy jej członkowie zostali następnie przyjęci do Stowarzyszenia Artystycznego Grupa Krakowska. Był wybitnym pedagogiem, wieloletnim profesorem na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach Filii w Cieszynie. Działalnością pedagogiczną zajmował się od 1960 roku, początkowo w Krakowie, następnie w UMCS w Lublinie, a od roku 1975 w Filii Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie.
Międzynarodowe Biennale Miniatury – wystawa pokonkursowa
Wernisaż 10 kwietnia 2017 r. (poniedziałek), g. 18.00.
Wystawa otwarta codziennie w dniach 10-30 kwietnia 2016 r., w godz. 8.00 – 20.00, Szara Galeria CENTRUM (budynek A).
Pokonkursowa wystawa to setki miniatur, dzieł niewielkich formatem bo nieprzekraczających wymiaru 10 x 10 cm, lecz o niezwykłych walorach plastycznych. Zmuszają do szczególnej uwagi, do skupienia się nad możliwościami twórczego wyrazu, nad urokiem zamkniętych w miniaturę znaczeń i przemyśleń wartości. Obejrzenie wystawy Biennale to również niepowtarzalna okazja do spotkania z twórczością artystów ze wszystkich kontynentów. Ogółem na pokonkursowej wystawie jest prezentowanych 277 prac 154 autorów.
Na 9. edycję Biennale 325 autorów nadesłało 887 miniatur. Jurorzy wskazali laureatów 5 nagród regulaminowych Biennale i 11 autorów wyróżnionych:
- Elżbieta Banecka – Warszawa,
- Wojciech Beszterda – Piła,
- Mariusz Dański – Radom,
- Andrzej Desperak – Kłobuck,
- Elżbieta Gawlikowska-Łabęcka – Łódź,
- Golin Gillespie – Londyn UK,
- Hyun-Jin Kim – Taipei Tajwan,
- Alexandru Jakabhazi – Timisoara Rumunia,
- Andrzej Markiewicz – Radom,
- Elżbieta Radzikowska – Poznań,
- Małgorzata Stachurska – Kraków,
- Małgorzata Strzelec – Radom,
- Magdalena Szczęśniak – Kraków,
- Marcin Szymielewicz – Brodnica,
- Cleo Wilkinson – Australia,
- Marzena Zacharewicz – Radomsko.
Eugeniusz Mucha: unikalna wystawa rysunków z lat 1950 – 1990
Wernisaż 10 kwietnia 2017 r. (poniedziałek), g. 18.30.
Wystawa otwarta codziennie w g. 8.00 – 20.00, Czarna Galeria CENTRUM (budynek A).
Wystawa koło 200 rysunków, nigdy nie prezentowanych, będzie szczególną okazją do przypomnienia twórczości tego niezwykłego artysty. Dotychczas to malarstwo zjednało artyście grono oddanych wielbicieli. Mamy nadzieję, że wraz z odkrywaniem dorobku rysunkowego tego oryginalnego twórcy, to grono znacznie się poszerzy.
Mucha poszukiwał inspiracji w kulturze ludowej, chłopskiej. Zachwycony jej autentyzmem, świeżością, naiwnością, do końca pozostaje pod jej szczególnym wpływem. Stworzył jednak własną poetykę, na którą składa się zainteresowanie podstawowymi egzystencjalnymi problemami człowieka i prostota środków wyrazu. Trafnie specyfiki tej sztuki dotknęła Krystyna Czerni, pisząc, że Mucha jest „twórcą-gawędziarzem”. Rzeczywiście, malarz bardziej opowiada, niż przedstawia to, co go fascynuje: narodziny, miłość, przemijanie, śmierć. Zarówno czytelna autentyczność, jak emocjonalny charakter tej sztuki, jak pod lupą można odnaleźć w dziesiątkach szkiców, które wykonywał równolegle z malarstwem sztalugowym.
Eugeniusz Mucha urodzony w 1927 w Niewodnej na Rzeszowszczyźnie, zmarł 30 grudnia 2012 r. w Krakowie.Studiował w krakowskiej ASP (1949-1955) pod kierunkiem artystów tak różnych, jak Adam Marczyński, Czesław Rzepiński, Wacław Taranczewski, Wojciech Weiss. Dyplom uzyskał w pracowni Tadeusza Łakomskiego. Od 1957 roku mieszkał i tworzył w Nowej Hucie.
Piątek, 21.04.2017, NCK
Sobota, 22.04.2017, NCK
Niedziela, 23.04.2017, NCK
