Krystyna Janda – monodram „Biała bluzka” – Och-Teatr

wg opowiadania Agnieszki Osieckiej

Oparta na opowiadaniu Agnieszki Osieckiej opowieść o miłości niemożliwej. Miłości do opozycjonisty. Główna bohaterka nie może sobie poradzić ze sobą, ale też i z Polską lat stanu wojennego. Biała bluzka to swoisty symbol. Znak przystosowania do zniewolenia przez kraj zakazów i nakazów, cenzury, biurokracji, opozycji, godziny policyjnej i więźniów politycznych. Polska stanu wojennego to miejsce, gdzie jedynie miłość, przyjaźń i ułańska fantazja zakrapiana alkoholem dawały siłę aby przetrwać i czuć smak życia.

Kultowy tytuł, grany w całej Polsce. Lustro dla dorastającej młodzieży, która słowa Osieckiej uznała za manifest własnych myśli i odczuć. Obecnie ten spektakl muzyczny – usłyszymy dziesięć najważniejszych piosenek Agnieszki Osieckiej – opowiada kolejnym pokoleniom klimat i koloryt czasu minionego. Dziś bohaterka jest już dojrzałą kobietą po przejściach, i otaczający ją świat interpretuje i odbiera inaczej. Bardziej jaskrawe są inne problemy i sytuacje…

 

„Najkrótsza recenzja ze spektaklu w stołecznym Och-teatrze mogłaby brzmieć: Janda jest niesamowita! Prawie dwie godziny sama na scenie i jeszcze na ekranach w wielkich zbliżeniach, żebyśmy lepiej widzieli, ile daje z siebie w każdym epizodzie. Kiedy zaś w finale, już po pierwszych oklaskach, staje przed orkiestrą i śpiewa „Historio, historio, ty żarłoczny micie, co dla ciebie znaczy jedno ludzkie życie?!”, nie mamy wątpliwości, że to nie żadna powtórka z rozrywki czy przeżyjmy to jeszcze raz, ale wciągający, współczesny spektakl.”

Zdzisław Pietrasik

„Spektakl inkrustowany wieloma znanymi piosenkami Osieckiej doskonale łączy tragizm i humor. Janda śpiewa te przeboje z charakterystyczną dla siebie chrypką i bynajmniej nie w wersji koncertowej. Jest przez to bardzo prawdziwa. Wyobraźnia Osieckiej wciąż zapiera dech. Dzisiejsza „Biała bluzka” to nie strój wyjęty ze starej gabloty. To ubranie, które nic nie straciło ze swojej oryginalności, oparło się modom i molom.”

Jan Bończa-Szabłowski

 

W roli Elżbiety – Krystyna Janda 
Adaptacja i reżyseria – Magda Umer
Opracowanie i kierownictwo muzyczne – Janusz Bogacki
Producent wykonawczy – Alicja Przerazińska

Zespół w składzie:
Janusz Bogacki – fortepian
Tomasz Bogacki – gitara
Paweł Pańta – kontrabas
Bogdan Kulik – perkusja

Światło – Piotr Pawlik
Koncepcja scenograficzna – Magda Umer
Realizacja scenografii – Małgorzata Domańska
Montaż materiałów filmowych – Zofia Halwic
Realizacja dźwięku – Mirosław Bestecki
Realizacja światła – Paweł Szymczyk
Realizacja wideo – Piotr Buźniak

Czas trwania: 100 minut (bez przerwy)

Niedziela, 03.12.2017, Scena NCK
godz. 18:00

Bilet w przedsprzedaży (do 15 października) - 120 zł
Bilet w regularnej sprzedaży (od 16 października) - 140 zł

Informacje i rezerwacja:

Biuro Organizacji Widowni
telefon: 12 644 02 66 wew. 55
e-mail: rezerwacja@nck.krakow.pl