Religia – Filozofia – Kultura: Józef Tischner cz. II
Religia – Filozofia – Kultura: Józef Tischner cz. II
Józef Tischner (1930-2000). Filozof na trudne czasy cz. II
Dziedzictwo ideowe Tischnera odczytane dzisiaj
Twórczość filozoficzna i aktywność ideowa Józefa Tischnera przypada na trudne lata siedemdziesiąte, osiemdziesiąte i dziewięćdziesiąte ubiegłego stulecia, gdy w Polsce dokonywały się przemiany polityczne, ekonomiczne i światopoglądowe. Dla dzisiejszego czytelnika twórczość Tischnera ma podwójne znaczenie: jest świadectwem ówczesnych dylematów związanych z ogromnym wysiłkiem przekształceń ustrojowych; po drugie, jest przesłaniem dla następnych pokoleń, żyjących w nowej rzeczywistości. Józef Tischner nie był tzw. filozofem akademickim, angażował się w dyskusje filozoficzne i światopoglądowe z różnymi środowiskami, czynił to we właściwy sobie sposób. Według Tischnera podstawą wszelkich relacji międzyludzkich jest dialog, który w miejsce wrogości i konfrontacji wprowadza próbę zrozumienia racji przeciwnych. Cała twórczość filozoficzna i aktywność intelektualna Tischnera jest dialogiczna. Dialog według Tischnera nie jest kompromisem. Istnieje zło, którego usprawiedliwić się nie da. Tischner poszukuje w poglądach filozoficznych i światopoglądowych ziarna prawdy. Dostrzega historyczną rolę Kościoła w Polsce, ale ostrzega przed integryzmem; jego analizy narodu jako wspólnoty piętnują nacjonalizm; jego rozważania o władzy docierają do źródeł totalitaryzmu, którymi zawsze są żądza władzy i uznanie własnej prawdy za jedynie słuszną. Dla ludzi myślących spuścizna filozoficzna Tischnera jest ciągle aktualna.
Wykład dr nauk humanistycznych Elżbiety Wawro.
Czwartek, 20.10.2016, sala 203
godz. 18:00
Wstęp wolny
Dział Oświatowy
telefon: 12 644 02 66 wew. 35
e-mail: OSWIATOWA@NCK.KRAKOW.PL
