Andrzej Wilk

30-6-2001 / 30-7-2001

Obrazy Andrzeja Wilka rezonują pasją, olśniewają materią malarską, wypełnione postaciami uwodzą widza, zapraszają na ucztę artystyczną.

Oglądając te dzieła możemy łatwo stać się jednym z aktorów tego swoistego teatru.

Warstwa tematyczna obrazów znakomicie współbrzmi z doskonałym warsztatem.

Andrzej Wilk często odwołuje się do minionych epok, w sposób zajmujący i świadomy prowadzi interesujący dialog z wielkimi twórcami Niderlandów. Najczęściej z Rembrandtem, Rubensem, Vermeerem a także Van Goghiem, to jego ojcowie, a właściwie przyjaciele i kuzyni, z którymi A. Wilk w sposób żartobliwy prowadzi spór o artystyczne pryncypia… Odnoszę wrażenie, że cała twórczość artysty, jego umiejętność połączenia realizmu lekkością przypowieści z dyskretnie ukrytą warstwą symboliczną to także polska, tradycja epoki baroku.

prof. S. Karpowicz