Wanda Fik-Pałkowa „MÓJ TEATR – wystawa prac scenograficznych”

Wanda Fik-Pałkowa „MÓJ TEATR – wystawa prac scenograficznych”

wystawa czynna w dniach 16.12.2022 – 15.01.2023
wernisaż wystawy – 16 grudnia (piątek), g. 18.00
Biała Galeria CENTRUM

W 1962 roku, jeszcze jako studentka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, projektowałam swoje pierwsze scenografie do sztuki Witolda Gombrowicza Iwona, księżniczka Burgunda (scena lalkowa) oraz Kochać nie wiedząc kogo Lope de Vegi (scena dramatyczna) dla krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. W tym roku, przy wsparciu Miasta Krakowa i Galerii CENTRUM Nowohuckiego Centrum Kultury, prezentuję wystawę moich prac scenograficznych. Ze względu na specyfikę zawodu scenografa organizacja wystawy retrospektywnej jest sprawą trudną – zachowało się niewiele prac i fotografii ze spektakli. Teatry nie zawsze je archiwizowały. Prezentowany wybór projektów: scenografii, kostiumów i lalek, to ułamek moich realizacji.

Mała retrospektywa prac scenograficznych miała odbyć się przy okazji mojej wystawy malarstwa. Jesteśmy w Galerii Zofii Weiss w 2020 roku, lecz pandemia i lockdown pokrzyżowały nam plany. Trzeba było wystawę odwołać. Wtedy powodem dołączenia projektów scenograficznych do wystawy malarskiej był jubileusz 75-lecia Teatru Groteska, w którym na scenie dla dorosłych realizowałam ważne dla mnie spektakle lalkowe: Płaszcz Juliana Tuwima wg Mikołaja Gogola (projekty nagrodzone złotym medalem na IV Międzynarodowym Quadriennale Scenografii w Pradze dla ekspozycji polskiej, później realizowany wielokrotnie na innych scenach teatralnych) oraz Tristan i Izolda Josepha Bédiera w przekładzie Tadeusza Boya‑Żeleńskiego.

Większość prezentowanych na wystawie prac pochodzi z mojego prywatnego archiwum, ale udało mi się też dotrzeć do niektórych zbiorów archiwalnych teatrów, Muzeum Krakowa oraz archiwów państwowych. Wypożyczenie oryginałów nie było możliwe, ale udostępniono mi – za co jestem bardzo wdzięczna – reprodukcje cyfrowe, a także dokumentację fotograficzną spektakli, co przybliża, mam nadzieję, charakter i atmosferę realizowanych przedstawień. Wystawę uzupełniają repliki moich instalacji z lat 70-tych XX wieku, wykonane na plenerach organizowanych w ramach Lubuskiego Lata Filmowego w Łagowie – najstarszego festiwalu filmowego w Polsce.

Teatr, a zatem i scenografia, to sztuka magiczna i ulotna; można ją w pełni ocenić dopiero wtedy, gdy ożywia ją gra aktorów, praca reżysera, muzyka i światło. Na wystawie zastąpić je musi nasza wyobraźnia.

– Wanda Fik-Pałkowa

Wanda Fik-Pałkowa – studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie: malarstwo u prof. Zbigniewa Pronaszki i prof. Zygmunta Radnickiego, scenografia u prof. Karola Frycza i prof. Andrzeja Stopki oraz Józefa Szajny. Dyplom na Wydziale Scenografii w 1962 r. Uprawia równolegle scenografię i malarstwo. W dorobku artystycznym ma ponad 60 realizacji scenograficznych m.in. w Krakowie, Warszawie, Zielonej Górze, Opolu, Kielcach, Katowicach. Srebrny medal na V Międzynarodowym Triennale Scenografii, Nowy Sad‘78, stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki w 1978 r., złoty medal na IV Międzynarodowym Quadriennale Scenografii, Praga ’79 (zespołowy dla ekspozycji polskiej), Stypendium Twórcze Miasta Krakowa w 2022 r. Prace w zbiorach Muzeum Krakowa, Muzeum Narodowego w Gdańsku oraz Muzeum Ziemi Bieckiej. Projekty scenograficzne reprodukowane we Współczesnej scenografii polskiej Zenobiusza Strzeleckiego. Udział w wielu wystawach malarskich i scenograficznych w kraju i za granicą.

Wybrane wystawy scenograficzne:

Wystawa Scenografii Szkoły Krakowskiej, BWA, Kraków, 1968; Scenografia Poloneza Contemporana, Bukareszt, 1975; Studia – Propozycje – Realizacje, BWA, Kraków, 1975; Wystawa Scenografii, Muzeum Teatralne, Kraków, 1975; Międzynarodowe Sympozjum Scenografów i Plakacistów, Ryga, 1977;

V Międzynarodowe Triennale Scenografii, Nowy Sad, 1978; IV Międzynarodowe Quadriennale Scenografii, Praga, 1979; Myśl i Kształt Teatru, Zachęta, Warszawa, 1979; W poszukiwaniu stylu, wystawa scenografii, Muzeum Narodowe, Pałac Opatów, Gdańsk, 2001.

Wybrane realizacje scenograficzne:

Pieśń nad pieśniami,  Szolem Alejchem, Teatr Jednego Aktora – Danuta Michałowska, Warszawa, Kraków, Olsztyn,1963; Czarująca szewcowa, Federico García Lorca, reż. Zbigniew Stok, Lubuski Teatr im. Leona Kruczkowskiego, Zielona Góra, 1965; Płaszcz, Julian Tuwim (wg Mikołaja Gogola), reż. Zbigniew Poprawski, Teatr Lalek, Lublin, 1965; Fizycy, Friedrich Dürrenmatt, reż. Andrzej Makarewicz, Lubuski Teatr im. Leona Kruczkowskiego, Zielona Góra, 1966; Płaszcz, Julian Tuwim (wg Mikołaja Gogola), reż. Zbigniew Poprawski, Teatr Lalki Maski i Aktora „Groteska”, Kraków, 1967; Wygnańcy, James Joyce, reż. Stanisław Wieszczycki, Teatr Ziemi Opolskiej, Opole, 1967; Cena, Arthur Miller,

reż. Jerzy Wasiuczyński, Teatr im. Stefana Żeromskiego, Kielce, Radom, 1970; Tomcio Paluch, Jerzy Zaborowski, reż. Jan Potiszil, Śląski Teatr Lalki i Aktora „Ateneum”, Katowice, 1973; Śluby panieńskie, Aleksander Fredro, reż. Stanisław Bieliński, Lubuski Teatr im. L. Kruczkowskiego, Zielona Góra, 1974; Kochany panie Ionesco, Stanisław Tym, reż. Stanisław Bieliński, Lubuski Teatr im. L. Kruczkowskiego, Zielona Góra, 1974; Płaszcz, Julian Tuwim (wg Mikołaja Gogola), reż. Zbigniew Poprawski, Opolski Teatr Lalki i Aktora im. Alojzego Smolki, Opole, 1975; Kalif Bocian, Věra Provazníková, reż. Władysław Tomasz Stecewicz, Telewizja Polska, Warszawa, 1975; Teatr Garlekina, anonimowe teksty rosyjskie, reż. Zbigniew Poprawski, Teatr Lalki i Aktora, Białystok,1979; Intryga i miłość, Friedrich Schiller,

reż. Janusz Sykutera, Teatr Dramatyczny, Legnica, 1979; W zielonej krainie Oz, Ernest Bryll, Małgorzata Goraj, Jan Skotnicki, reż. Piotr Szalsza, Teatr im. Stefana Żeromskiego, Kielce, 1982; Tristan i Izolda, Joseph Bédier, przekład Tadeusz Boy-Żeleński, reż. Bogdan Ciosek, Teatr Lalki Maski i Aktora „Groteska”, Kraków, 2006.

Wybrane wystawy malarskie i scenograficzne:

1968     Wystawa Scenografii Szkoły Krakowskiej, BWA, Kraków

1973     Wystawa Scenografii, wystawa indywidualna, Teatr w Tarnowie (I nagroda w konkursie scenograficznym)

1975     Scenografia Poloneza Contemporana, Bukareszt

1975     Studia-Propozycje-Realizacje, BWA, Kraków

1975     Wystawa Scenografii, Muzeum Teatralne, Kraków

1975     Festiwal Lubuskie Lato Filmowe, Instalacje, Łagów

1977     Międzynarodowe Sympozjum Scenografów i Plakacistów, Ryga

1977     Festiwal Lubuskie Lato Filmowe, Instalacje, Łagów                                                                                

1978     V Międzynarodowe Triennale Scenografii, Nowy Sad (srebrny medal)

1978     Wystawa Scenografii, Teatr Bagatela, Kraków

1978     Festiwal Lubuskie Lato Filmowe, Instalacje, Łagów

1979     IV Międzynarodowe Quadriennale Scenografii, Praga (złoty medal, zespołowy)

1979     Myśl i Kształt Teatru, Zachęta, Warszawa

1984       Artysci Krakowscy, wystawa malarstwa, Norymberga

1988       Gorliczanie, wystawa malarstwa, Małopolska Galeria Sztuki Dwór Dwór Karwacjanów, Gorlice

1992       Wielki Jubileuszowy Salon Malarstwa, Pałac Sztuki, Kraków

1993       Wystawa i Aukcja Kolekcji BWA, BWA i Gallery Starmach, Kraków

1994       Wystawa malarstwa, Kowalsky Gallery, Bielefeld

1999       Jubileusze ZPAP, wystawa malarstwa, Galeria Pryzmat, Kraków

2000       Malarstwo, wystawa indywidualna, Galeria Autorska Bronisława Chromego, Kraków

2001     W poszukiwaniu stylu, wystawa scenografii, Muzeum Narodowe, Pałac Opatów, Gdańsk

2002       Malarstwo, wystawa indywidualna, Galeria u Hipolitów, Fundacja Cepelia, Kraków

2005       Malarstwo, wystawa indywidualna, Galeria Centrum, NCK, Kraków

2005       Kobieta i Mężczyzna, Pałac Sztuki, Kraków

2007       Scenografia i Malarstwo, wystawa indywidualna, Małopolska Galeria Sztuki Dwór Karwacjanów, Gorlice

2008       Malarstwo współczesne z Krakowa, ze zbiorów Galerii Centrum NCK, Muzeum Gliptoteka, Zagrzeb

2009       Malarstwo współczesne z Krakowa, ze zbiorów Galerii Centrum NCK, Norymberga

2010       Malarstwo, wystawa indywidualna, Pałac Sztuki, Kraków

2011       Salon 100-lecia ZPAP, Bunkier Sztuki, Kraków

2012       Scenografia, wystawa indywidualna, Klub Aktora Restauracja Loża, Kraków

2014       Linia życia, ZPAP ZG, Miejska Galeria Sztuki, Łódź

2016       Malarstwo, wystawa indywidualna, Wspólnota Polska, Dom Polonii, Kraków

2016       Wystawa malarstwa i grafiki ze zbiorów Galerii Centrum, NCK, Kraków

2017       Jest taki świat, malarstwo, Jubileusze 2017, wystawa indywidualna, Galeria Pryzmat ZPAP, Kraków

2019       Zapis czasu, malarstwo, wystawa indywidualna, Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów, Gorlice oddz. Kasztel w Szymbarku

2022       Zapis czasu II, malarstwo, wystawa indywidualna, Muzeum Ziemi Bieckiej, Baszta kowalska

Wybrane realizacje scenograficzne:

1962     Kochać nie wiedząc kogo, Lope de Vega, reż. Władysław Krzemiński, PWST, Kraków

1962     Iwona, Witold Gombrowicz, reż. Joanna Grabek, PWST Kraków

1963      Kowal, pieniądze i gwiazdy, Jerzy Szaniawski, Teatr Ziemi Pomorskiej, Grudziądz

1963     Pieśń nad pieśniami,  Szolem Alejchem, Teatr Jednego Aktora – Danuta Michałowska, Warszawa, Kraków, Olsztyn

1963     Nie igra się z miłością, Alfred de Musset, reż. Tadeusz Burnatowicz, PWST, Kraków

1964     Płaszcz, Julian Tuwim (wg Mikołaja Gogola), reż. Zbigniew Poprawski, Teatr Lalek „Miś”, Kraków, Nowa Huta

1965     Czarująca szewcowa, Federico Garcia Lorca, reż. Zbigniew Stok, Lubuski Teatr im. Leona Kruczkowskiego, Zielona Góra

1965     Płaszcz, Julian Tuwim (wg Mikołaja Gogola), reż. Zbigniew Poprawski, Teatr Lalek, Lublin

1966     Fizycy, Friedrich Dürrenmatt, reż. Andrzej Makarewicz, Lubuski Teatr im. Leona Kruczkowskiego, Zielona Góra

1967     Płaszcz, Julian Tuwim (wg Mikołaja Gogola), reż. Zbigniew Poprawski, Teatr Lalki Maski i Aktora  „Groteska”, Kraków

1967     Wygnańcy, James Joyce, reż. Stanisław Wieszczycki, Teatr Ziemi Opolskiej, Opole

1970     Cena, Arthur Miller, reż. Jerzy Wasiuczyński, Teatr im. Stefana Żeromskiego, Kielce, Radom

1972     Wyprawa po zielony metal, Jerzy Jesionowski, reż. Jan Potiszil, Teatr Lalki i Aktora „Kacperek”, Rzeszów

1973     Ania Skrzatek i Słomiany Hubert, Vitězslav Nezval, reż. Władysław Tomasz Stecewicz, Teatr Lalki i Aktora „Kubuś”, Kielce oraz Telewizja Polska, Warszawa

1974     Tajemnicza szuflada, Juliusz Wolski, reż. Władysław Tomasz Stecewicz, Teatr Lalki i Aktora „Kubuś”, Kielce oraz Telewizja Polska, Warszawa

1974     Śluby panieńskie, Aleksander Fredro, reż. Stanisław Bieliński, Lubuski Teatr im. L. Kruczkowskiego, Zielona Góra

1974     Kochany panie Ionesco, Stanisław Tym, reż. Stanisław Bieliński, Lubuski Teatr im. L. Kruczkowskiego, Zielona Góra

1975     Płaszcz, Julian Tuwim (wg Mikołaja Gogola), reż. Zbigniew Poprawski, Opolski Teatr Lalki i Aktora im. Alojzego Smolki, Opole

1975     Kalif Bocian, Vera Provaznikova, reż. Władysław Tomasz Stecewicz, Telewizja Polska, Warszawa

1976     Derby w pałacu, Jarosław Abramow, reż. Jerzy Wasiuczyński i Stanisław Zajączkowski, Teatr im. Ludwika Solskiego, Tarnów (I nagroda w konkursie scenograficznym)

1977     Kostium renesansowy, widowisko plenerowe poetycko-muzyczne, Zamość

1977     Matejko, Matejko, film dokumentalny, scenariusz i reżyseria Krzysztof Riege, Wytwórnia Filmów Oświatowych, Łódź (kostiumy)

1978     Farfurka królowej Bony,  Anna Świrszczyńska, reż. Maria Biliżanka, Teatr Dramatyczny, Legnica

1978     Wyprawa po zielony metal, Jerzy Jesionowski, reż. Janusz Kozłowski, Teatr Ziemi Pomorskiej, Grudziądz

1979     Teatr Garlekina, anonimowe teksty rosyjskie, reż. Zbigniew Poprawski, Teatr Lalki i Aktora, Białystok

1979     Intryga i miłość, Friedrich Schiller, reż. Janusz Sykutera, Teatr Dramatyczny, Legnica

2006     Tristan i Izolda, Joseph Bédier, przekład Tadeusz Boy-Żeleński, reż. Bogdan Ciosek, Teatr Lalki Maski i Aktora „Groteska”, Kraków

Kurator wystawy: Joanna Gościej-Lewińska

Projekty lalek z ostatniej realizacji scenograficznej “Tristana i Izoldy” z 2006 r. w Tatrze Groteska: