U_lotne 2 – wystawa rzeźby studentów, absolwentów i pedagogów Pierwszej Pracowni Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych im. J. Matejki w Krakowie
Wernisaż wystawy ONLINE – 5 maja (środa), g. 18.00
wystawa czynna: 3 – 30 maja 2021 r., Czarna Galeria CENTRUM
Ulotne zdają się być nasze wrażenia, wspomnienia, fascynacje. Nietrwałe bywają także materialne efekty naszych zmagań, pragnień czy marzeń. Słabość, kruchość, pozorność są z jednej strony wpisane w naszą egzystencję, zarazem stając się niezwykle mocnym motywatorem wielu dążeń i aktywatorem cywilizacyjno-kulturowych zmian. Wieczna walka o utrwalenie przemijających chwil, zatrzymania ulotności pamięci, nieuchronnej dematerializacji życia, z pewnością napędza wszystkie te poczynania, które uobecniają się w twórczej aktywności człowieka.
Ulotność życia i jego ziemska nietrwałość paradoksalnie stają się nieocenionym impulsem także do artystycznych przetworzeń i uświadomienia zarazem, że historia ludzkości to permanentny stan uobecniania, wartościowania i nazywania, utrwalania i przypominania. To także proces, jakże często o egoistycznym zabarwieniu, stawiania się ponad, zatracając tym samym właściwe proporcje pomiędzy tym co duchowe i materialne, naturalne i sztucznie generowane, pomiędzy tym co istotne a tym co błahe i pozorne. Nie zawsze jednak w pełni świadomi jesteśmy tego, że to co wokół nas stać się może ulotnym właśnie dzięki naszej aktywności, przez nieposkromioną chęć dominacji, panowania i ujarzmiania wszystkiego co jeszcze nie legło u naszych stóp.
Wszelako czuły namysł nad powyższymi, niepełnymi zresztą, przejawami owej kruchości, zarazem będąc ich swoistą fascynacją, stać się może niebagatelną artystyczną inspiracją.
Dzieła prezentowane na wystawie U_lotne 2 to zestaw swoistych wyobrażeń, których wspólnym mianownikiem może być owo pragnienie, podświadomego często, odniesienia się lub zamanifestowania własnego stosunku do zjawiska ulotności, troski o to co nietrwałe, mizerne czy pozornie błahe. Zaciekawienie czy fascynacja urokiem chwili, nietrwałością rzeczy czy przemijalnością bytu, zestawiona może być jednakowoż z troską o kaleczona naturę, niepokojem rozpadającej się społecznej więzi czy utratą poczucia wartości i właściwych relacji z otaczającym nas środowiskiem…
W wielu tych rzeźbiarskich realizacjach da się wyczuć intuicyjne a zarazem atawistyczne pragnienie odzyskania więzi z Naturą, zrozumienia natury rzeczy, tropienie zatraconych relacji, społecznych więzi, punktowanie egocentryzmu ale także i dopominania się o prawo do pamięci o sprawach drobnych, naznaczonych sentymentalnym echem czy refleksyjnym kurzem minionego czasu. Niezaprzeczalnie jednak, wszystkie te prace łączy ulotność stosowanej materii, konfrontacja form usilnie „trwałych” z substancją odzyskaną, na nowo uniesioną i przywróconą do rangi tworzywa sztuki.
Pamięć czasu, zawarta w rzeczach reaktywowanych, skrawkach drewna, papieru, metalu ale i starych tworzyw czy w na nowo generowanych obiektach „odpomnień”, w pewien paradoksalny sposób zatraca klasyczną formę stacjonarnej fizyczności, w wielu przypadkach chcąc utopijnie zaprzeczyć swojej fizyczności, oderwać się i wnieść ponad wiążącą podstawę. Tam, gdzie „fizyczność” obiektu nie podlega dyskusji, autorzy dotknąć pragną dyskusyjnej trwałości czy stabilności kulturowego znaku, jednoznaczności pojęć czy pozornej oczywistości nadanych kiedyś znaczeń…
U_lotność gestu, materii i rzeczy stać się może wyobrażeniem ulotności czasu, miejsca, przestrzeni i …
Wystawa U_lotne 2 to kontynuacja ale i pewne poszerzenie ukazujące prace, które spotkały się razem w styczniu b.r. na prezentacji pt. U_lotne w galerii Akademia w Bronowicach, na terenie CH Bronowice. Wybór wzbogaciły prace powstałe w ostatnim czasie a ich charakter doskonale wpisuje się w tytułową ulotność (i jej znaczącą wielowątkowość).
– prof. Jan Tutaj, kwiecień 2021
W budynku NCK obowiązują:
Procedury bezpieczeństwa w Nowohuckim Centrum Kultury w czasie epidemii SARS-COVID-19.
Uprzejmie prosimy o ich przestrzeganie oraz stosowanie się do instrukcji pracowników NCK.
Wystawę można zwiedzać przy zachowaniu zasad bezpieczeństwa – zasłaniając usta i nos, utrzymując dystans społeczny, dokonując dezynfekcji rąk.