Grzegorz Stec – wystawa jubileuszowa
wystawa malarstwa
17.04-20.05.2019
wernisaż wystawy – 17.04 (środa), g. 18.00, Biała Galeria CENTRUM
Malarstwo Grzegorza Steca zajmuje osobne miejsce we współczesnej sztuce, między abstrakcją a figuracją. Artysta reprezentuje typ sztuki wizyjnej, dramatycznej, emocjonalnie reagującej na doświadczenia współczesności, a zarazem zakotwiczonej w europejskiej tradycji malarskiej. Przez krytyków nazywany bywa mistrzem światła i znakomitym kolorystą. Jest także twórcą unikatowych czarnych obrazów olejnych.
Sztukę Steca charakteryzuje bogactwo formatów, kompozycji, rozgrywek barwnych i struktur – od prostych form po gęste kompozycje horror vacui, od czystej i wyrazistej kolorystyki po prace monochromatyczne i wręcz czarno-białe, od wielkich płócien poprzez wzdłużne – poziome i pionowe – formaty po miniatury. Artysta wypracował własną technikę malarstwa olejnego, która w przypadku czarnych obrazów polega na osiąganiu technicznych efektów zbliżonych do mezzotinty, zaś w przypadku barwnych prac na spontanicznym, intuicyjnym tworzeniu „żywą” farbą podczas pierwszych gorących sesji, a potem mozolnym dopracowywaniu detali.
Steca najbardziej interesuje tłum – skłębiona, zdeformowana masa, dręczona przez szaleństwa i traumy. Artysta przedstawia gigantyczne przemarsze i tłumne karnawały, rojowiska ludzkie i wojny, małe i wielkie apokalipsy. Istota ludzka pokazana jest jako nic nie znacząca cząstka tego tłumu. Pojedynczy człowiek pojawia się u Steca jako głowa-maska – obraz stanów psychiki tych istot. Okaleczenie człowieka i świata kontrapunktowane jest światłem, które kompozycyjnie i znaczeniowo odgrywa w tej sztuce najważniejszą rolę. Jest „bohaterem” wielu prac Steca, zwłaszcza czarnych obrazów, które stanowią najbardziej oryginalną część tego malarstwa. Te ascetyczne malarskie improwizacje są często próbą wizualizacji czystego światła.
Sztuka Grzegorza Steca rodzi się z napięcia między spontanicznością podświadomej wizji i porządkującym intelektem, gwałtownym wybuchem emocji i konsekwencją formy. Jej przesłanie skłania do głębokich refleksji na temat naszego świata oraz pojedynczej ludzkiej egzystencji .
Grzegorz Stec – urodzony 24 stycznia 1955 roku w Krakowie. W latach 1976 – 1981 studiował na krakowskiej Akademię Sztuk Pięknych. Dyplom robił na Wydziale Grafiki u prof. Włodzimierza Kunza, malarstwo studiował u prof. Jana Świderskiego. Mieszka w Krakowie, jest członkiem Okręgu Krakowskiego Związku Polskich Artystów Plastyków. Uprawia głównie malarstwo.
Miał ponad 60 wystaw indywidualnych, w Polsce i za granicą (USA, Szwecja, Francja, Niemcy). Przez szereg lat wystawiał w Stanach Zjednoczonych: w okresie 1996-2002 był rezydentem The Society for Arts w Chicago, w latach 2007-2009 wystawiał w Nowym Jorku. Jego malarstwo prezentowane było w polskich placówkach konsularnych: w Konsulacie Generalnym Rzeczpospolitej Polskiej w Nowym Jorku (2008) i w Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku (2009), w Instytucie Polskim w Lipsku (2014), w berlińskiej Galerie Abakus przy współudziale Ambasady RP oraz Instytutu Polskiego w Berlinie (2015).
O twórczości Grzegorza Steca TVP nakręciła film Zadręcza mnie zapach czerni (1991, reż. Cezary Nowicki). Artysta przygotował scenografię oraz inscenizację spektaklu Antygona Sofoklesa (Teatr MIST, 2014). Jego obraz Tchnienie prezentowany był na plakacie VI Wielkanocnego Festiwalu Ludwika van Beethovena (Kraków, 2002). Grzegorz Stec jest również poetą, wydał dwa tomiki poetyckie: Nikt tu nie szuka odpowiedzi (1999) oraz Melencolia (2007).
