„Pieczęć czasu”

30-4-2002 / 19-5-2002

tkanina artystyczna
Studenci i pedagodzy krakowskiej i łódzkiej ASP

Czas starannie odmierzany kolejnymi datami od października do lipca, wypełniony spotkaniami w pracowni, naradami, korektami, przeglądami i dyskusją – to okres intensywnej pracy twórczej zarówno dla studentów jak i pedagogów. Tak mierzony rok bardzo szybko przemija. Studenci dopiero co rozpoczynający naukę już za chwilę stają się absolwentami, idą w świat, aby realizować swoje powołanie – znaleźć własne miejsce.
Czy dobrze przygotowałam ich na tę drogę, na ile pomogłam odkryć potencjał twórczy, którym zostali obdarzeni przez Stwórcę?
Tak różne pytania i wątpliwości rodzą się z każdym mijającym rokiem.
I tak minęło dwadzieścia lat, podczas których, jak to w życiu bywa, doświadczałam wielu radości jak i rozczarowań, choć tych pierwszych przyznać muszę było więcej – żeby wspomnieć choćby tylko sukcesy artystyczne uczniów – nagrody, medale wyróżnienia i wystawy indywidualne, ale przede wszystkim rozwój ich osobowości.

Tkanina artystyczna to dyscyplina sztuki, która przez lata mojej aktywności zawodowej przeszła ogromną ewolucję, rozwijając się ponad tradycyjnymi podziałami w sztukach plastycznych.
Od ponad pięćdziesięciu lat używana w szkołach artystycznych nazwa pracowni – „Tkanina Artystyczna” – nie uległa zmianie. Wobec przemian dokonujących się od szeregu lat, przestała nazwa ta precyzyjnie określać nowy kształt dyscypliny, co może wprowadzać w błąd studentów szukających dla siebie specjalizacji.
Dziś używane w tkaninie materiały takie jak papier, drewno, drut, czy ogromna gama tworzyw sztucznych już nikogo nie zaskakują. Zaanektowane przez tkaninę tworzywo w naturalny sposób rozbudzało wyobraźnię i otworzyło nowe pole doświadczeń, umożliwiając samodzielny jej byt w trójwymiarowej przestrzeni.
Poszukując nowej formy do wyrażania istotnych dla siebie treści, studenci poza obowiązkowym programem zadań i ćwiczeń w technikach klasycznych, mają szerokie możliwości eksperymentowania i poszukiwania własnych środków wyrazu, aby wypracować indywidualny język wypowiedzi plastycznej.
Gromadząc w jednej dużej sali wystawowej tak wielki wysiłek twórczy studentów, chcę przybliżyć rozmaitość postaw twórczych i różnorodność poszukiwań warsztatowych w materiałach klasycznych, jak i w takich, które mają tylko dalekie powinowactwo z tradycyjnym tworzywem tkackim.

W mijającym roku akademickim, życie pracowni koncentrowało się wokół tematu „Między Niebem A Ziemią”. W trakcie pracy projektowej, na etapie wstępnych szkiców i różnorodnego poszukiwania środków wyrazu, uwarunkowanych rozległością realizowanego tematu, istotną refleksję przyniosła lektura I księgi Biblii – Genesis. Stworzyła ona bazę do dyskusji i wnikliwych przemyśleń, których rezultat prezentujemy na obecnym pokazie.

prof. Lilla Kulka