Warsztaty taneczne w ramach 3…2…1…TANIEC!

Warsztaty taneczne w ramach 3…2…1…TANIEC!

UWAGA Tancerze! Przed Wami wyjątkowa oferta warsztatowa. W ramach tegorocznej edycji konkursu choreograficznego 3…2…1…TANIEC! odbędą się warsztaty taneczne poprowadzone przez męskie grono jurorskie: Leszka Bzdyla, wielkiego mistrza polskiego tańca, twórcę Teatru Dada von Bzdülöw oraz Josa Bakera, światowej sławy tancerza zespołów takich jak DV8 oraz Peeping Tom, dziś niezależnego artystę.

10-13 marca 2016 Nowohuckie Centrum Kultury  Krakowskie Centrum Choreograficzne

Tym razem nie może Was zabraknąć w Krakowie – ZAPRASZAMY!

 

OPCJA nr 1 The best of the best! 😉 // 10-13 marca 2016

czterodniowy coaching z Josem Bakerem + masterclass z Leszkiem Bzdylem

tylko dla zaawansowanych tancerzy (przy zgłoszeniu należy dołączyć swoje CV)

w sumie: 18 h zajęć

cena promocyjna 400 zł do 10 lutego, cena regularna 470 zł

uwaga! ograniczona ilość miejsc!

FORMULARZ ZGŁOSZENIOWY

 

OPCJA nr 2 // 11-13 marca 2016

trzydniowe warsztaty z Josem Bakerem i Leszkiem Bzdylem

przeznaczone dla tancerzy średniozaawansowanych i zaawansowanych

w sumie: 13 h zajęć

cena promocyjna 320 zł do 10 lutego, cena regularna 380 zł po 10 lutego

cena promocyjna 224 zł dla uczestników konkursu 3…2…1…TANIEC! przy wpłacie i zgłoszeniu do 10 lutego, po 10 lutego cena wynosi 266 zł

cena promocyjna 256 zł dla członków Pracowni PRO i METAfizyczna przy zgłoszeniu i wpłacie do 10 lutego! po 10 lutego cena wynosi 304 zł

cena za piątek (Baker + Bzdyl): 100 zł

cena za jedną lekcję Josa Bakera w sobotę lub w niedzielę: 75 zł

cena za jedną lekcję Leszka Bzdyla w sobotę lub w niedzielę: 75 zł

uwaga! ograniczona ilość miejsc!

FORMULARZ ZGŁOSZENIOWY

REGULAMIN

Facebook

Grafik zajęć

Jos Baker – od 2008 do 2014 roku Jos pracował w Peeping Tom jako tancerz i aktor, głównie w produkcjach „32 Rue Vandenbranden” [2009] oraz „A Louer” [2011]. Baker pracował również dla DV8 Physical Theatre w produkcji „John” [2014], następnie rozpoczął reżyserię i występy w eventach promocyjnych dla Petit Bateau. Innymi pracami scenicznymi, w których brał udział są „In the process of…” [2009] w choreografii Zoi Dimitriou oraz „Plastic Junkies” [2014] Antonína Comestaza.

Jos rozwija się również w obszarze video. Zrealizował teledysk do utworu „Forgot to live” [2013] Ay Wing, krótki film „J’te Ramene” [2014] w reżyserii Yves Housmann i „Biegga savkala duoddariid duohken lea Soamesa” [2006] w reżyserii Elle Sofe Henrikseni.

Baker stworzył kilka własnych produkcji tanecznych, w tym: „Afla” [2008] „Creature Man Don’t Tell Me” [2008], „Feedback”[2009], „What do you do?” [2015] i „Of no ficed abode” [2015].

Jos jest nauczycielem na skalę międzynarodową, oferuje szereg zajęć i warsztatów dla profesjonalnych tancerzy w miejscach takich jak: SEAD, Ballet Junior de Geneve, PARTS Summer School, TrinityLaban, The Place, Amsterdam Theatre School, Deltebre Dansa, El Danseu Festival, Tripspace Projects, Ravnedans, Jetsummer i wiele innych.

Swój trening taneczny rozpoczął w wieku 7 lat w Oxford Youth Dance, a następnie kontynuował edukację w Laban Center w Londynie oraz PARTS [Performing ArtsResearch and Training Studios] w Brukseli.

fot. Lucio Cavllari

Metoda pracy Josa Bakera:

Coaching

Physicology looks at dance technique from from fundamental principles of shifting a body through space all the way into complex dance material. It seeks a better understanding the fundamental physical principles of how the body connects to the floor and how the body can unify or isolate, using imagery and imagination to expand the dancers understanding of their technique. These fundamentals are then expanded into richly detailed and physical dance phrases.

Workshops

This involves learning, practicing and then dancing material made by me and looking at the imagery and physics that make it work. We spend quite a long time repeating these phrases as they tend to be complex, lengthy and high energy, meaning it takes some time for the participants to dance them fully. The material I use has a wide range of influences; from Release to Popping, Flying Low to Forsythe’s improvisation technologies. It often switches rapidly from large scale, full bodied movement to very precise details.

ZOBACZ FILM JOSA z ZAPROSZENIEM 🙂

Leszek Bzdyl  − tancerz, aktor, choreograf, reżyser, założyciel i dyrektor artystyczny Teatru Dada von Bzdülöw. W 1990 roku ukończył studia historyczne na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Na zawodowej scenie teatralnej jest aktywny   od 1987 roku:  w latach 1987-1990 był aktorem Wrocławski ego Teatru Pantomimy Henryka Tomaszewskiego, a w latach 1990-92 występował w Teatrze  Ekspresji Wojciecha Misiury (udział w spektaklach College no 24, Idole perwersji,ZUN, Dantończycy, Umarli potrafią tańczyć).

1993 roku wraz z Katarzyną Chmielewską założył Teatr Dada von Bzdülöw, w którym reżyseruje, tworzy choreografie i występuje w większości przedstawień. Jest reżyserem ponad dwudziestu spektakli zespołu, m.in. W cieniu rozkwitających dziewcząt (1994), Zagłada ludu, albo moja wątroba jest sensu (1994), Magnolia (2002), Strategia (2003)oraz Kilka błyskotliwych spostrzeżeń (a la Gombrowicz), 2004; oraz współreżyserem (z Katarzyną Chmielewską) i współchoreografem (Katarzyna Chmielewska i współpracownicy) wielu innych. W ciągu niemal 20 lat pracy grupa wypracowała charakterystyczną estetykę, łączącą teatr i taniec, i posiadającą duży potencjał autoreferencyjny; inspiracją dla spektakli Teatru bywa literatura (m.in. Schwab, Gombrowicz, Vian), ale także teatr i taniec jako dziedziny sztuki, których ramy performatywne i relacja z publicznością ulegają ciągłym zmianom.  Jeden z ostatnich spektakli grupy, tj. Czerwona trawa (2009) prezentowany był podczas polskiej Platformy Tańca 2010, natomiast wcześniejszy o rok Faktor T (2008) został wyróżniony jako najlepsze przestawienie taneczne w ankiecie branżowej przeprowadzonej przez portal NowyTaniec.PL na koniec roku 2009. Kolejne prace zespołu do grupowe Le Sacre(2011), zainspirowane Świętem wiosny Strawińskiego/Niżyńskiego; Duety niestniejące (2011), które Bzdyl zrealizował wspólnie z Katarzyną Chmielewską; Zagraj To, czyli 17 tańców o CZYMŚ (2013). Z Teatrem Bzdyl występował na licznych festiwalach w Polsce i w ponad 20 krajach Europy, jak również w Indiach, Stanach Zjednoczonych, Izraelu i Palestynie.

W latach 1994-1995 współpracował z Gdańskim Teatrem Tańca Wojciecha Mochnieja i Melissy Monteros, biorąc udział w spektaklach Pamiętania, Na marginesie i Puste pokoje.

Artysta brał udział w licznych projektach międzynarodowych, m.in. Landscape X(Interkult, Sztokholm, 1997), In the body oraz Papugaj (Bałtycki Uniwersytet Tańca – Gdańsk, 2000), Drop Dead Gorgeous (koprodukcja Teatru Dada z Vincent Dance Theatre z wielkiej Brytanii, 2001), Kilka Błyskotliwych Spostrzeżeń − Trans Danse Europe (Avignon, Bruksela, Helsinki, Praga, Reykjavik, 2003/2004), Out of Bounds/ Faktor T(Dance Advance, Filadelfia, USA, 2007/2008) i Co-operacja (CDN −Paryż, Festiwal La Batie − Genewa, Opera, 2006).

Jako reżyser, choreograf, twórca ruchu scenicznego oraz aktor od 1994 roku współpracuje z teatrami dramatycznymi w Polsce, m.in. regularnie z Piotrem Cieplakiem. Do jego najważniejszych ról w teatrze dramatycznym należą: Charlie (Charlie bokserem w reż. P. Cieplaka, Teatr Wybrzeże w Gdańsku, 2010), Kaliban (Burzaw reż. Julii Wernio, Scena Letnia Teatru Miejskiego w Gdyni, 1999), David (Niezidentyfikowane szczątki ludzkie, reż. Piotr Kruszczyński, Teatr Miejski w Gdyni, 2000), Clarin (Życie snem, Calderon de la Barca, reż. Julia Wernio, Teatr Miejski w Gdyni, 2003.

Jest autorem choreografii dla ponad 50 przedstawień dramatycznych, m.in.Opowiadania dla dzieci (reż. Piotr Cieplak, Teatr Narodowy w Warszawie, 2007), Albośmy to jacy tacy (reż. P. Cieplak, Teatr Powszechny w Warszawie, 2007), Tango oraz Kosmos(reż. Jerzy Jarocki, Teatr Narodowy w Warszawie, 2009, 2005), Władza (reż. Jan Englert, Teatr Narodowy, 2005), Akropolis. Rekonstrukcje (reż. Michael Marmarinos, Teatr Współczesny we Wrocławiu, 2009), Taniec Delhi (reż. Iwan Wyrypajew, Teatr Narodowy w Warszawie, 2010), Sen nocy letniej (reż. Bożena Suchocka, Teatr Ateneum w Warszawie, 2012), Nieskończona historia (reż. Piotr Cieplak, Teatr Powszechny w Warszawie, 2012). Oprócz wymienionych artystów współpracował z takimi reżyserami, jak Zbigniew Brzoza, Gabriel Getzky, Jarosław Gajewski, Edward Wojtaszek, Paweł Szkotak, Jacek Głomb, Waldemar Śmigasiewicz, Paweł Kamza, Sławomir Batyra i inni.

Jako reżyser artysta zrealizował ostatnio również dwa przedstawienia teatru dramatycznego: Cyrano de Bergerac wg Edmonda Rostanda w Teatrze im. Modrzejewskiej w Legnicy oraz Zielone Zoo  według autorskiego scenariusza w Teatrze OCH w Warszawie (2010).

W latach 1997-2000 Bzdyl był promotorem cyklicznych spotkań artystycznych pod nazwą  Dzień Pięknego Towarzystwa   realizowanych w Teatrze Miejskim w Gdyni. Od 2002 do 2007 roku był twórcą i koordynatorem festiwalu Korporacja Tańca w Gdańsku, gromadzącego przede wszystkim trójmiejskich twórców tańca i stymulującego wspólne projekty.

Artysta jest laureatem nagród za działalność artystyczną, tj. Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska (1998) i Prezydenta Miasta Gdyni (1999), Nagroda Ministra Edukacji Narodowej (1999), Nagroda Teatralna Marszałka Województwa Pomorskiego (2006), Międzynarodowa Nagroda Teatralna Theatre Pasta – Indie (2007), Odznaczenie Honorowe − Zasłużony Dla Kultury Polskiej (2010). Był również wielokrotnym stypendysta Miasta Gdańsk i Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego.

Od 1990 twórca prowadzi warsztaty teatralne i lekcje tańca w całej Polsce: w Państwowej Szkole Baletowej w Gdańsku, Studium Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym w Gdyni, Akademii Teatralnej w Warszawie oraz za granicą w takich krajach, jak: Czechy, Francja, Finlandia, Niemcy, Szwecja, Wielka, USA, Zimbabwe.

fot. Edgar de Poray

Opis zajęć Leszka Bzdyla:

Moje myślenie o tańcu współczesnym jest efektem indywidualnych doświadczeń i bogatej praktyki (ponad 150 projektów teatralnych i choreograficznych w latach 1987-2016, praca studyjna z zespołem Teatru Dada von Bzdülöw, wieloletnia działalność edukacyjna). Równie istotny, o ile nie podstawowy wpływ na określanie się mojego systemu ruchu i jego funkcji w przedstawieniu/choreografii wywarły spotkania i współpraca z takimi tancerzami, mimami i choreografami jak: Tatiana Baganova, Rip Parker, Melisa Monteros, Randall Scott, Avi Kaiser, Cornrlius Fisher Credo, Chris Aiken, Thomas Hauert.

Moja propozycja silnie zakorzeniona jest w tradycji teatralnej. Taniec jest dla mnie najpełniejszym i najbardziej skutecznym obecnie treningiem w przygotowaniu ciała aktora do podjęcia zadań scenicznych. W proponowanej przeze mnie technice ten sam impuls inicjuje taniec, jak i wszelkie formy pracy z głosem. Organiczność ruchu w tańcu nie tworzy barier pomiędzy dialogiem scenicznym a tworzeniem abstrakcyjnych form.

Prowadzę warsztat, który w dużej mierze skoncentrowany jest na skodyfikowanej lekcji tańca współczesnego. Jednakże istotnym elementem mojej propozycji jest również relaksacja i improwizacja (zarówno taneczna, jak i aktorska). W trakcie pracy skupiam się na takim przygotowaniu tancerza, aby jego świadomość ciała, świadomość rytmu i ekonomii tańca pozwalały mu efektywnie i swobodnie uczestniczyć w procesie twórczym (przedstawienie teatralne, choreografia).

Moja metoda pracy, czy też system, w ramach którego poruszam się i który proponuję to:

– konsekwentny balans pomiędzy napięciem i rozluźnieniem,

– integracja-koordynacja ruchu i oddychania,

– badanie anatomicznych zależności aparatu ruchu

– świadome korzystanie z potencjału możliwości, jakimi dysponujemy w tańcu,

Nawiązywanie relacji tańczącego ciała z przestrzenią sceny, dialog z partnerem i wszystkie kolejne stadia uruchamiania zdarzenia teatralnego są już tylko efektem rozpoznania wymienionych wcześniej elementów systemu.

 

PARTNERZY:

Wyniki preselekcji do 6. edycji konkursu choreograficznego 3…2…1…TANIEC!

Wyniki preselekcji do 6. edycji konkursu choreograficznego 3…2…1…TANIEC!

Do 6. edycji konkursu choreograficznego 3…2…1…TANIEC! zostało zgłoszonych 46 prac, w tym solo, duety i tria z Polski, Czech, Francji, Wielkiej Brytanii, Bułgarii, Słowenii, Niemiec, Rosji, Ukrainy, Ugandy, Węgier i Austrii.

Po zapoznaniu się ze wszystkimi zgłoszeniami, Organizatorzy zakwalifikowali do konkursu następujące prace:

  1. „#DBRMPP”, chor. Katarzyna Gorczyca i Oskar Malinowski;
  2. „On ice this thin”, chor. Agnieszka Borkowska;
  3. „Homogemonia”, chor. Ewelina Drzał – Fiałkiewicz;
  4. „MAT-X “, chor. Štěpána Mancová i Klára Ešnerová;
  5. „A voice of our common madness”, chor. Jolanda Löllmann – praca z przyczyn niezależnych od organizatora nie weźmie udziału w finale konkursu;
  6. „a step towards…”, chor. Enrico Paglialunga;
  7. „Pagan poetry”, chor. Yohan Zeitoun;
  8. „Porozmawiaj ze mną”, chor. Paweł Zaufal;
  9. „5dm3”, chor. Anna Kamińska i Patryk Durski;
  10. „Symptoma”, chor. Fabian Fejdasz;
  11. „Syrenada”, chor.  Zofia Tomczyk i Krystyna Szydłowska;
  12. „I’m a wife and I’m scorned”, chor. Malcolm Sutherland;
  13. „Inner place”, chor. Dominika Wiak;
  14. Bordóság” chor. Anita Barabás.

Komisja zdecydowała się wyróżnić powyższe propozycje, biorąc pod uwagę następujące wytyczne:

  • kompozycję całości;
  • spójność wybranych i zestawionych ze sobą elementów takich jak: podkład muzyczny, kostium, środki wyrazu;
  • poziom techniczny występujących w prezentacjach tancerzy oraz ich wyrazistość;
  • oryginalność języka ruchowego i walory choreograficzne.

W tym roku do jury zostali zaproszeni: Karolina Garbacik, Leszek Bzdyl oraz Jos Baker. Każdy z jurorów przyzna dwie indywidualne nagrody finansowe. Łączna pula nagród wynosi: 1650 euro. Dodatkowym członkiem jury będzie Agata Moląg, która jako kierownik Krakowskiego Centrum Choreograficznego przyzna nagrody rzeczowe w postaci warsztatów na Festiwalu Tańca Współczesnego SPACER, ufundowane przez Nowohuckie Centrum Kultury. Nowością w tej edycji będzie także nagroda publiczności.

W ramach tegorocznej poszerzonej edycji odbędą się także czterodniowe, intensywne warsztaty taneczne, które poprowadzą jurorzy konkursu – Jos Baker (freelancer współpracujący ze światowej sławy zespołami t.j. Peeping Tom i DV8) oraz Leszek Bzdyl (twórca grupy Dada von Bzdülöw, aktor, tancerz, początkowo związany z Teatrem Pantomimy Henryka Tomaszewskiego).

12 marca w STUDIO KCC o godzinie 17:00 wystąpią wszyscy twórcy zakwalifikowani do konkursu, a  13 marca o godzinie 18:00 zapraszamy na wieczór laureatów, połączony z premierą spektaklu Grupy Wokół Centrum „Płaczki” w choreografii Agaty Moląg, kierownika Krakowskiego Centrum Choreograficznego.

bilety na sobotę 12 marca: 15 zł

bilety na niedzielę 13 marca: 25 zł

BIURO ORGANIZACJI WIDOWNI
tel. 12 644 02 66 wew. 55
e-mail: REZERWACJA@NCK.KRAKOW.PL

Organizatorem Konkursu jest:

Krakowskie Centrum Choreograficzne – Nowohuckie Centrum Kultury

Trening Profi z Klaudią Śnios

Trening Profi z Klaudią Śnios

Serdecznie zapraszamy na gościnną lekcję w ramach Treningu Profi (zaawansowanych lekcji tańca współczesnego z Grupą Wokół Centrum), którą poprowadzi Klaudia Śnios. Lekcja odbędzie się 23 lutego (wtorek) w godzinach 10:30-12:30.

Klaudia Śnios – instruktorka tańca jazzowego i tancerka, studentka kierunku Contemporary Stage Dance na Anton Bruckner Privatuniversität w Linz w Austrii. Swoją przygodę z ruchem rozpoczęła od treningów gimnastyki artystycznej, a następnie kontynuowała naukę uczęszczając na warsztaty najlepszych choreografów w Polsce i za granicą (USA, Francja, Hiszpania, Niemcy, Austria, Szwajcaria). Laureatka stypendium World Dance Movement 2013 oraz tancerka “naway dance company” w Zürichu. Aktualnie mieszka w Zurichu, gdzie prowadzi zajecia taneczne oraz bierze udział w niezależnych projektach tanecznych.

Taniec wspołczesny/ floor work – zajecia są dynamicznym połączeniem tańca współczesnego, jazzowego oraz gimnastyki artystycznej. Zwracam uwagę na działanie w przestrzeni i wykorzystanie ciała w organiczny sposób. Floorwork wspomaga prace nad siłą, koordynacją i miękkością ruchu, oraz pomaga rozwijać umiejetności akrobatyczne.

ZOBACZ FILM

Cena zajęć: 25 zł

kontakt: kcc@nck.krakow.pl

autor pierwszej fotografii: Nicolas Bazo

autor drugiej fotografii: Ewa Ferdynus

Poliamoria w Warszawie

Poliamoria w Warszawie

Zapraszamy serdecznie na X Międzynarodowy Festiwal Teatrów Tańca Zawirowania, który odbędzie się w dniach 19-23 listopada w Warszawie! W ramach festiwalu Krakowski Teatr Tańca zaprezentuje spektakl ,,Poliamoria”.

,,Poliamoria” Krakowski Teatr Tańca
Collegium Nobilium, sobota 22.11.2014 r. 18:00

Reżyseria: Eryk Makohon
Choreografia: Eryk Makohon i zespół
Muzyka: Marcin Żminkowski, Ludwig van Beethoven, wokaliza: Barbara Mikulska
Scenografia: Eryk Makohon
Występują: Anna Chmiel-Kowalska, Monika Godek, Agata Syrek, Monika Świeca, Katarzyna Węglowska-Król, Marta Wołowiec, Katarzyna Żminkowska, Bartosz Kwapień, Paweł Łyskawa, Jacek Mikosz, Filip Wójcik
Fotografie w spektaklu: Bartek Cieniawa, Katarzyna Machniewicz
Wykonanie scenografii: Pracownia Ślusarska Roberta Calikowskiego
Producent: Stowarzyszenie Krakowski Teatr Tańca
Nowohuckie Centrum Kultury w Krakowie

Spektakl Krakowskiego Teatru Tańca porusza kulturowe tabu, jakim jest odstępstwo od związku monogamicznego. Aktorzy nie boją się fizyczności, bólu, emocji. To, co chcą pokazać widzom, to wolność i prawda o cielesności. Zrywają z utopijną wizją relacji poliamorycznej. Wskazują zarówno jej atrybuty, jak i skutki uwikłania w sieć związków. Nie ma tutaj miejsca na romantyczną miłość czy niezmienność reguł. Poliamoria nie jest więc dla każdego.

/Predystynowani do wielomiłości? Natalia Lis, e-teatr/

…niezwykle sensualne przedstawienie zaskoczyło publiczność. Każdy, kto twierdzi, że Kraków to konserwatywne miasto powinien zobaczyć tych krakowskich tancerzy…

więcej informacji o Zawirowaniach

fot. Machniewicz

Warsztaty zimowe dla dzieci / Otwarte lekcje Małego Teatru Ruchu

Warsztaty zimowe dla dzieci / Otwarte lekcje Małego Teatru Ruchu

Serdecznie zapraszamy dzieci w wieku 5-10 lat na taneczne warsztaty zimowe do Małego Teatru Ruchu, które odbędą się w Krakowskim Centrum Choreograficznym od 18 do 21 stycznia (poniedziałek – czwartek). Lekcje w godzinach 16:30-18:00. Zajęcia zimowe poprowadzi opiekun grupy Anna Chmiel-Kowalska.

Cena pojedynczej lekcji: 25 zł do zakupu w kasie NCK. Członkowie Małego Teatru Ruchu uczestniczą w zajęciach w ramach karnetu styczniowego.

zgłoszenia/kontakt: kcc@nck.krakow.pl

fot. K. Muzyk

Mały Teatr Ruchu

To innowacyjna propozycja dla najmłodszych, zakładająca pracę artystyczną z dziećmi w wieku 5-10 lat, bazująca na tańcu, ruchu i teatrze. Podstawowymi założeniami projektu są: wprowadzanie dzieci w świat sztuki performatywnej, zaznajomienie ich z tajnikami pracy scenicznej oraz kreatywny rozwój.

Program edukacyjny Małego Teatru Ruchu obejmuje rozwijanie umiejętności z zakresu różnych technik tanecznych, rytmiki oraz wyrazu scenicznego. Podczas lekcji dzieci rozwijają świadomość ciała, wyobraźnię przestrzenną, plastykę oraz ekspresję w ruchu. Zajęcia pobudzają ciekawość dzieci do odkrywania własnych możliwości motorycznych i zachęcają do pierwszych artystycznych poszukiwań.

Podstawową metodą pracy w Małym Teatrze Ruchu jest pedagogika zabawy. Jej celem jest dostarczenie różnorodnych pomysłów, umożliwiających świadomą, kreatywną, prowadzącą do twórczych rozwiązań pracę z uczestnikami grupy. Specyfika takich zajęć polega na różnorodności propozycji, dużej aktywizacji dzieci i wyznaczaniu ich aktywności emocjonalnej. Na zajęciach w Małym Teatrze Ruchu uczestnicy tańczą, śpiewają, rozmawiają, dyskutują – jednym słowem – świetnie się bawią!

Przedświąteczny pokaz Małego Teatru Ruchu

Przedświąteczny pokaz Małego Teatru Ruchu

17 grudnia o godzinie 17:00 STUDIO KCC odbędzie się przedświąteczny pokaz Małego Teatru Ruchu, czyli najmłodszych twórców Krakowskiego Centrum Choreograficznego. Opiekunem grupy jest Anna Chmiel-Kowalska. W pokazie wezmą udział obie grupy wiekowe (5-7 i 8-10 lat).

Mały Teatr Ruchu

To innowacyjna propozycja dla najmłodszych, zakładająca pracę artystyczną z dziećmi w wieku 5-10 lat, bazująca na tańcu, ruchu i teatrze. Podstawowymi założeniami projektu są: wprowadzanie dzieci w świat sztuki performatywnej, zaznajomienie ich z tajnikami pracy scenicznej oraz kreatywny rozwój.

Program edukacyjny Małego Teatru Ruchu obejmuje rozwijanie umiejętności z zakresu różnych technik tanecznych, rytmiki oraz wyrazu scenicznego. Podczas lekcji dzieci rozwijają świadomość ciała, wyobraźnię przestrzenną, plastykę oraz ekspresję w ruchu. Zajęcia pobudzają ciekawość dzieci do odkrywania własnych możliwości motorycznych i zachęcają do pierwszych artystycznych poszukiwań.

Podstawową metodą pracy w Małym Teatrze Ruchu jest pedagogika zabawy. Jej celem jest dostarczenie różnorodnych pomysłów, umożliwiających świadomą, kreatywną, prowadzącą do twórczych rozwiązań pracę z uczestnikami grupy. Specyfika takich zajęć polega na różnorodności propozycji, dużej aktywizacji dzieci i wyznaczaniu ich aktywności emocjonalnej. Na zajęciach w Małym Teatrze Ruchu uczestnicy tańczą, śpiewają, rozmawiają, dyskutują – jednym słowem – świetnie się bawią!

PARALIPOMENA – dokąd zaprowadzi nas Mały Książę?

PARALIPOMENA – dokąd zaprowadzi nas Mały Książę?

We wtorkowy wieczór 8 grudnia w Krakowskim Centrum Choreograficznym odbędzie się wyjątkowe artystyczne wydarzenie. Na naszej scenie wystąpią młodzi, niesłyszący artyści, pracujący pod okiem Anety Orlik oraz Agnieszki Jani, tancerek i choreografek, absolwentek Wydziału Teatru Tańca PWST w Bytomiu. Spektakl ,,PARALIPOMENA” będący zwieńczeniem dłuższego projektu współpracy artystek z osobami nieslyszącymi, zostanie zaprezentowany w STUDIO KCC o godzinie 18:00. Projekt jest realizowany w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Aktywność Obywatelska”. Zapraszamy do zapoznania się z opisem projektu.

Planeta Małego Księcia krążyła dookoła planet
325, 326, 327, 328, 329, 330.
Zaczął zwiedzać planety aby się czego nauczyć.
Na pierwszej mieszkał król, siedział na tronie ubrany w czerwień i złoto.
Na drugiej mieszkał dumny miał śmieszny kapelusz i ciągle się kłaniał.
Na trzeciej mieszkał pijak.
Na czwartej mieszkał biznesmen, który był bardzo zajęty liczeniem gwiazd.
Piąta planeta była najmniejsza a w niej latarnia i latarnik, który ją gasił i zapalał.
Na szóstej mieszkał geograf.
Siódma planeta to ziemia a w niej:
111 królów,
7 tysięcy geografów,
9 tysięcy biznesmenów,
7,5 miliona pijaków,
311 milionów dumnych,
około 2 miliardów dorosłych.

P A R A L I P O M E N A
Idea, koncepcja i choreografia: Aneta Orlik i Agnieszka Jania
Występują: Rafał Bołdys, Damian Eliasz, Magdalena Gluza, Patryk Grant, Ania Jakubiec, Agnieszka Janosz, Krystian Maligłówka, Katarzyna Modarska, Patrycja Nosowicz
Premiera: 8.12.2015 godzina 18:00

Nowohuckie Centrum Kultury
Studio Krakowskiego Centrum Choreograficznego
Projekt realizowany w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Aktywność Obywatelska”

Spektakl PARALIPOMENA inspirowany poznawaniem dorosłości przez Małego Księcia-ponadczasowego bohatera Antoine’a de Saint- Exupéry’ego. Autorki podczas pracy postawiły pytania: Czy i jak zatrzymujemy w sobie dziecięce prawo do fantazjowania? Kiedy zaczyna się być dorosłym? Czy możemy (p)oszukać dorosłość? Spektakl jest integralną częścią Programu pod tym samym tytułem. „Paralipomena” to szereg działań o charakterze artystycznym mających na celu włączenie osób niesłyszących do czynnej aktywności w dziedzinie teatru tańca.

Taniec tworzy zdrowe środowisko, w którym łatwo przezwyciężyć swoje lęki i obawy, pomaga w poszukiwaniu nowych rozwiązań wyrażania emocji, zmniejsza stres i napięcie, pozwala budować relacje społeczne pomagając utrzymać zdrowie psychiczne i fizyczne. Język migowy, którym posługują się osoby niesłyszące jest językiem wizualno- przestrzennym co oznacza, że w proces tworzenia komunikatu zaangażowane jest całe ciało osoby wysyłającej treść. Język migowy sam w sobie może być formą tańca, wypełnioną szeroką gamą emocji.

“Czuję, że taniec jest najbardziej naturalną formą ekspresji dla osób głuchych, ponieważ głusi odbierają i wysyłają komunikaty w sposób wizualny są mocniej zakorzenieni w ciele i ruchu niż osoby słyszące”. To słowa głuchej baletnicy dziś 55 letniej nauczycielki tańca klasycznego Niny Falise.

Działania wewnątrz programu „Paralipomena” stanowią bezcenną wartość dla społeczności osób niesłyszących – wpływają na rozwój artystyczny i edukację osób biorących udział w programie. Pomysłodawcami projektu są Aneta Orlik oraz Agnieszka Jania – Absolwentki Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie Wydział Teatru Tańca w Bytomiu (PWST Kraków). Projekt zrealizowano w ramach stypendium z budżetu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Aktywność Obywatelska”. Parterami programu jest: Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Niesłyszących w Krakowie, Nowohuckie Centrum Kultury, Krakowskie Centrum Choreograficzne, Polski Związk Głuchych oraz Associazione Culturale L’Elefante.

ANETA ORLIK
Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu. Stypendystka programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Aktywność Obywatelska”. Uczestniczka Campus in Rome w Accademia Nazionale d’Arte Drammatica „Silvio d’Amico” oraz stażu w Nowojorskiej organizacji Dance New Amsterdam. Współtwórczyni polsko-niemieckiego kolektywu little:interference. Pracowała z Romeo Castelluccim, Piotrem Cieślakiem, Januszem Skubaczkowskim, Erykiem Makohonem, Wojciechem Kościelniakiem, Jarosławem Stańkiem.

AGNIESZKA JANIA
Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu. Stypendystka Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury. Autorka spektaklu „Zrozumieć ciszę” Współautorka spektakli „Sleep for a dream” w Tel Avivie oraz „Tuoni” w Rzymie. Uczestniczka międzynarodowych festiwali teatralnych i tanecznych min. Roma Fringe Festival, Venice Open Stage, Festival Dei Due Mondi, Contaminazioni, Boska komedia, Teatromania, jak również Campus internazionale 2015 della “Silvio d’Amico” w Spoleto. Współpracowała z Anną Piotrowską, Brianem Michaelsem, Januszem Skubaczkowskim, Iwoną Pasińską.