Dekomponowanie rzeczywistości – z mayfield brooks rozmawia Karolina Graca

W styczniowym numerze miesięcznika ZNAK znajdziecie wywiad Karoliny Gracy z mayfield brooks, które w październiku 2024 gościły u nas na rezydencji. Rozmowa przybliża polskim czytelnikom i czytelniczkom twórczość mayfield – ich najważniejsze projekty artystyczne, inspiracje oraz tematy, które poruszają ich na co dzień. To zaproszenie do bliższego poznania ich praktyki twórczej i spojrzenia na sztukę z nowej perspektywy.

mayfield: Zaczęłyśmy tańczyć dość późno, na studiach, po latach trenowania joggingu. Bieganie i taniec łączy fizyczność, ale taniec otworzył przede mną przestrzeń twórczą, której sport nie dawał. Na początku pojawiały się pytania: jak odnajdę swój głos w tańcu? Co jest moim tańcem? Intensywnie ćwiczyłyśmy różne gatunki, ale to improwizacja najbardziej mnie zaintrygowała. Zastanawiałyśmy się, czy technika jest konieczna w improwizacji, czy może raczej ją ogranicza. Z czasem zaczęłyśmy dostrzegać, że mogą się wzajemnie uzupełniać, nie muszą być swoimi przeciwieństwami.

mayfield: W tej chwili kwestionuję performans i autentyczność. Czuję wewnętrzny konflikt i nie mam ochoty na występy, przynajmniej nie w teatrze. Biorąc pod uwagę warunki, w jakich muszę występować — gdzie, jak i dlaczego — nie mam pewności, czy w ogóle chcę to robić. Eksploruję inne sposoby zaangażowania i pytam siebie, czego chcę od samego procesu.

mayfield: To zjawisko miało wymiar jednocześnie osobisty i wszechogarniający, i stało się siłą napędową projektu. Moja twórczość często bada, jak to, co osobiste, przecina się z większymi społecznymi problemami, chociaż nie zawsze mówię o tym wprost — po prostu tak to działa.

Sprawdź gdzie możesz kupić ZNAK.

Fot. Mark Elzey/Simbarashe Cha