„Unbody” kolektywu Hertz Haus w ramach Polskiej Sieci Tańca

„Unbody” kolektywu Hertz Haus w ramach Polskiej Sieci Tańca

Kolejną prezentacją, którą szykujemy dla Was w ramach Polskiej Sieci Tańca jest spektakl „Unbody” kolektywu Hertz Haus. Twórczyniami spektaklu są Magdalena Kowala, Natalia Murawska, Joanna Woźna, Anna Zglenicka. Spektakl będzie prezentowany na Scenie NCK 6.10 o godz. 19:00. W tym roku spektakl otrzymał I miejsce w konkursie teatrów niezależnych BEST OFF!

„Unbody” Hertz Haus’

6.10.22r. godz. 19:00, Scena NCK

Bilety 25/35 zł

KUP BILET

UWAGA: W spektaklu występuje częściowa nagość oraz hałas.

„Unbody”

Choreografia, wykonanie, kostiumy: Magdalena Kowala, Natalia Murawska, Joanna Woźna, Anna Zglenicka

Współpraca artystyczna: Artur Bieńkowski

Spektakl powstał w ramach rezydencji artystycznej podczas Gdańskiego Festiwalu Tańca przy wsparciu Zakładu Kulturalnego.

Spójrzmy dzisiaj na ciało ludzkie. Oto skończona, wszystkim znana forma. Para kończyn górnych, para kończyn dolnych, harmonijna symetria, u czoła korpusu osadza się głowa, poniżej tułów – najcięższy z elementów. Produkcja taśmowa człowieka. Nie można jednak założyć, że każda sylwetka jest fabrycznie identyczna. Ludzie odróżniają się od siebie pod względem fizyczności, mają różne kolory skóry, włosów, różne kształty ciała, różne kontury twarzy, wszystkie jednak te cechy są ludzkie. Wynika z tego, że istnieje więcej niż tylko jeden sposób fizycznego bycia człowiekiem. Motywacją do stworzenia spektaklu jest niepokój spowodowany zbytnim przekonaniem o stałości tej formy i jej jedynej prawidłowości. Spektakl jest studium ciała, rozłożeniem go na czynniki, dekonstrukcją i sprawdzeniem co ta zmiana daje; uzyskaniem pełnego obrazu tkanek człowieka poprzez zmianę perspektyw: od nieświadomej, codziennej obecności ciała w jego okrojonej funkcjonalności – widzialnego i niezauważalnego zarazem, poprzez otwarcie wszelkich jego wymiarów, ku zmysłowej dotykalności. Puzzle cielesne na 1000+ sztuk; plastelina członków; quiz na inteligencję ciała. Wzięcie pod lupę ciała jako określoną formę, którą pragniemy poddać destrukcji. Jak dekompozycja ciała wpłynie na jego postrzeganie? Czy nadal będzie to akceptowalna forma czy już raczej destrukt. Czy ciało pozbawione przyjętego kanonu jest wstanie się zasymilować z otoczeniem oraz ze swoją nową strukturą.

Fot. Anna Zglenicka