Miło, miłość, miłorząb / Monika Kiwak, Piotr Werewka
Improwizacja: Monika Kiwak
Kamera: Piotr Werewka
Realizacja światła: Artur Oczkowski, Wojciech Waśko, Piotr Werewka
Realizacja dźwięku: Szczepan Sołtys, Piotr Werewka
Technika: Grzegorz Zieliński
Premiera: 14 sierpnia 2020 r. (pokaz filmowy w Krakowskim Centrum Choreograficznym podczas Kina tańca w ramach projektu dofinansowanego ze środków Narodowego Centrum Kultury w programie „Kultura w sieci”)
Producent: Krakowskie Centrum Choreograficzne – Nowohuckie Centrum Kultury
„Miło, miłość, miłorząb” – solowa improwizacja zbudowana na czułej relacji ciała z wyobraźnią, głosem i ruchem. Zaprasza widzów do podążania za własną przyjemnością, odsuwając poszukiwanie sensów na inne momenty życiowe. Poetycka wypowiedź do oglądania i słuchania. Free improwizacja oparta na praktyce poetyckiej translacji wyobraźni.
Monika Kiwak (1982) – magister filologii polskiej oraz wiedzy o teatrze (dramatologia) na Uniwersytecie Jagiellońskim, absolwentka wydziału tańca w Performers House (2009, Dania), dyplomowana instruktorka tańca współczesnego (Narodowe Centrum Kultury). Uczestniczka certyfikowanego Kursu Body-Mind Centering® (Słowacja, Polska 201 -2015). Od 2008 do 2015 roku tańczyła w Eksperymentalnym Studio Tańca Iwony Olszowskiej w Krakowie, praktykując improwizację z podejściem BMC®.
W latach 2013, 2015, 2017 i 2019 otrzymała stypendium na udział w Alternatywnej Akademii Tańca, realizowanej przez Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk. Rezydentka projektu Dance Move Cities (Kraków, Ryga 2013-2014, m.in. z Verą Mantero i Mårtenem Spångbergiem). W 2017, dzięki wsparciu Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk, odbyła wizytę studyjną i szkolenie dla pedagogów w Rzymie u Segni Mossi, łączące ruch i znaki graficzne. Wielokrotnie wybierana przez Andrew Morrisha do treningu improwizacji solowej jako performance dla zaawansowanych tancerzy. W 2019 roku dzięki wsparciu Instytutu Muzyki i Tańca (program Wspieranie aktywności międzynarodowej) odbyła stypendium w Szwecji, trenując u Andrew Morrisha i Petera Trotmana.
Współpracowała m.in. z takimi instytucjami, festiwalami i programami performatywnymi, jak: Stary Browar Nowy Taniec w Poznaniu, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu, Galeria Labirynt w Lublinie, Galeria Sztuki Współczesnej w Opolu, Galeria Sztuki Współczesnej BWA w Katowicach, Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, Art Fraction Foundation w Poznaniu, Fundacja Uniwersytet Dzieci, Fundacja Dom Kultury INSPIRO w Podłężu, Dziecięcy Warsztat Tańca w Krakowie, Opolski Teatr Lalki i Aktora, Teatr Lalki i Aktora w Wałbrzychu, Teatr Studio im, Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie, Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie, Teatr Barakah w Krakowie, Małopolski Ogród Sztuki w Krakowie, Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka w Krakowie, Krakowskie Reminiscencje Teatralne, Jalla! Odzyskaj ciało! , The Meyerhold Center of Theatre w Moskwie, FRATZ International Festival w Berlinie, ricca ricca festa w Japonii. Gra w spektaklach dla najmłodszej widowni oraz dla dorosłych. Praktykuje improwizację solową jako performance, badając poetycką ekspresję wyobraźni. W 2020 dzięki stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego realizuje spektakl Czując.
fot. Piotr Werewka
