Podczas tegorocznej edycji zapraszamy wszystkich na warsztaty ruchowe, podczas których będziemy odkrywać NIESKOŃCZONOŚĆ w tańcu oraz bycie TU I TERAZ ze swoim i innymi ciałami w przestrzeni. Co to dla Ciebie znaczy? Odkryjmy to razem!
Warsztaty poprowadzą: Lewis Cooke (Belgia), Dominik Więcek, Johana Pockova (Czechy), Aleksandra Bożek – Muszyńska, Paweł Urbanowicz, Dominika Wiak.
W tym roku wszystkich chętnych zapraszamy również na poranny rozruch w plenerze – zajęcia Luohan Qigong, które poprowdzi Sandra Jędrzejowska. Cena zajęć jest wliczona w pełny pakiet warsztatowy.
1 – 5 sierpnia 2022
CENA: 400 złotych
Pojedyncza lekcja: 45 złotych (możliwość wykupienia pojedynczych lekcji od 11 lipca – w miarę wolnych miejsc)
Regulamin:
Kontakt: zapisy.kcc@nck.krakow.pl
LEWIS COOKE
Jest mulidyscyplinarnym artystą ruchowym, na co dzień stacjonującym w Brukseli. Studiował różne techniki ruchowe, ale pozostaje pod największym wpływem tańca współczesnego, floorworku, boksu, kathak i praktyczności ruchu. Uczył się u artystów takich jak Akram Khan, Alleyne Dance, Punchdrunk & Anton Lachky. Lewis jest również badaczem Ferus Animi // Terra Nova, grupy interdyscyplinarnych rzemieślników – artystów, zajmujących się badaniami w dziedzinie ludzkiej fizjologii i wydajności, zarówno przez pryzmat artystyczny, jak i naukowy.
Opis warsztatu:
RelaxoErupt to fizycznie wymagająca metodologia ruchowa stworzona przed Lewisa Cooke’a. Zabawa, ciekawość i chęć poszukiwania nowych wzorców i ścieżek są w tej metodzie kluczowe. Fundamentem jest nauczenie się jak wykorzystać energię, napięcie i rozpęd w pracy na podłodze, w staniu na rękach i elementach akrobatycznych. Warsztaty RelaxtoErupt zagłębią się w zasady dotyczące wykorzystania tego, jak ekspansywne może być ciało podczas wchodzenia i wychodzenia z podłogi oraz zrozumienia, jakich części ciała możemy użyć do złagodzenia upadków i dynamicznych ruchów.
„Zależy mi na usunięciu czynnika strachu z „akrobacji” i prac na podłodze, zawsze tworząc bezpieczną przestrzeń do pracy. Ważne jest również dla mnie akceptowanie i zrozumienie, że bez porażki nie będziemy się rozwijać. Uczyłem techniki RelaxoErupt przez ostatnie 6 lat, m.in. W Izraelu, Belgii, Anglii, Irlandii, Szwajcarii, Grecji, Hiszpanii, Polsce, Szwecji, Ameryce, Kanadzie i Niemczech.”
https://www.instagram.com/relaxtoerupt/
DOMINIK WIĘCEK
Rocznik 92. Tancerz, choreograf, performer. Absolwent PWST w Krakowie, Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu, stypendysta Folkwang Universität der Kunste w Essen. Współpracował m.in. z Jackiem Łumińskim, Jerzym Stuhrerm, Giorgią Maddammą, Idanem Cohenem, Jeansem van Daelem, Sylwią HefczyńskąLewandowską, Erykiem Makohonen, Karoliną Kroczak, Tomaszem Wygodą, Mariuszem Trelińskim, i niemiecka grupą Bodytalk (Yoshiko Wakki, Rolf Baum). W latach 2016-2019 tancerz-artysta Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu, gdzie wstąpił m.in. w spektaklach Tomasza Bazana, Aleksandry Dziurosz, Iwony Pasińskiej, Jacka Przybyłowicz, Ewy Wycichowskiej, Kayi Kołodziejczyk i Tomasza Rodowicza. Współtworzył spektakl Musica Posthumana. Jest autorem choreografii w spektaklu Ach, jakże godnie żyli w reżyserii Marcina Libera. Wspólnie z Dominiką Wiak, Danielą Komęderą-Miśkiewicz oraz Moniką Witowską stworzył spektakl Sticky Fingers Club. Wraz z Michałem Przybyłą stworzył nagradzany spektakl Bromance. Jego ostania premiera Café Müller miała miejsce na 25. Międzynarodowych Spotkaniach Teatrów Tańca w Lublinie.
Opis warsztatu:
Pina Baush, mimo iż nigdy nie stworzyła techniki ruchu, to nawet korzystając z ciał, kreatywności i sposobu poruszania się tancerzy, z którymi pracowała, stworzyła unikatowy i rozpoznawalny język ruchowy, który z nią utożsamiamy. Wertykalna pozycja miednicy, otwarta klatka piersiowa, czy precyzyjny gest zestawiony z obszernymi i przestrzennymi ruchami rąk, to jedne z wielu cech tego stylu. Zajęcia stworzą fikcyjną przestrzeń, w ramach której przenieśmy się na deski opery w Wuppertalu i weźmiemy udział w nieistniejącym spektaklu. Na własne ciało nałożymy zasady i obrazy przybliżające do repertuaru choreografki. Warsztat będzie korzystał z wiedzy i doświadczeń zdobytych podczas prac badawczych prowadzonych w ramach stypendium Tanzrecherche NRW, które doprowadziły do premiery solowego spektaklu Café Müller.
JOHANA POCKOVA
1992. Absolwentka Duncan Centre Dance Conservatory w Pradze, ukończyła półroczny staż w Peridance Capezio Center w Nowym Jorku i dwa lata w SEAD (Salzburg Experimental Academy of Dance). Obecnie poświęca się choreografii autorskiej. W 2017 roku zdobyła nagrodę Jarmili Jeřábkovej za choreografię MURDER! Traktowała o historii komiksów. W ostatnich latach prezentowała także spektakle Why Not Now?, Na Váhu! orazFull Warehouses of Emotions i film tanecznyFolds of Touch. Wraz z Sabiną Bočkovą jest twórczynią spektaklu The Lion’s Den, który znalazł się w czołówce 20 najlepszych produkcji europejskiej platformy Aerowaves 2021 na Czeskiej Platformie Tańca 2020. Jej pracę wsparła organizacja Big Pulse Dance Alliance, a w 2022 z duetem The Lion’s Den będzie częścią europejskiego projektu dla młodej publiczności Shape It!. Jej najnowsza praca wspólnie z Sabiną Bočkovą i Ingą Zotovą-Mikshiną Treatment of Remembering, która zdobyła Międzynarodową Nagrodę Jury i Nagrodę Publiczności na 27. edycji Czeskiej Platformy Tańca oraz została wybrana do Aerowaves22. W 2019 roku założyła stowarzyszenie taneczne POCKETART, a w 2020 roku zdobyła pierwszą nagrodę Dance News Award za swój wkład w scenę taneczną.Jako performerka współpracuje z firmami Tantehorse i tYhle.
W swoich kreacjach Pockovą interesuje poszukiwanie oryginalnych form lirycznego i poetyckiego języka tańca połączonego z absurdem i ironią, opartych na aktualnych tematach społecznych i kulturowych. Interesuje się również łączeniem form artystycznych z tańcem, takich jak śpiew klasyczny, aktorstwo i sztuki wizualne.
Opis warsztatu:
Chciałabym się podzielić z uczestnikami warsztatów moim doświadczeniem z czeskich i innych zagranicznych szkół w zakresie techniki tańca współczesnego i zasad fizyki przydatnych dla naszego ciała. Skupimy się na podstawowych zasadach pracy ze świadomością ciała, techniką floorwork, treningiem kondycyjnym i siłowym. Pojawią się również kombinacje taneczne i improwizacja, które będziemy ze sobą łączyć. Poekspolorujmy razem głębie możliwości, jakie proponują nasze ciała i zobaczmy co możemy stworzyć z innymi ciałami w jednej przestrzeni!
ALEKSANDRA BOŻEK – MUSZYŃSKA
Performerka, choreografka, instruktorka tańca współczesnego, trenerka biznesu i filolożka. Od wielu lat prowadzi zajęcia z improwizacji, gimnastykę dla seniorów oraz tworzy autorskie choreografie i jest aktywna na polskiej scenie tańca i performansu. Stypendystka Alternatywnej Akademii Tańca 2015-2017 realizowanej przez Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk, Intensive Course w School For New Dance Development w Amsterdamie oraz beneficjentka programu Global Practice Sharing w Movement Research w Nowym Jorku. Absolwentka kursu Choreografii Eksperymentalnej II organizowanego przez warszawskie Centrum w Ruchu oraz uczestniczka Body-Mind Centering® training w Somatische Akademie w Berlinie. Jej prace były prezentowane m. in. w Berlinie, Budapeszcie, Filadelfii, Nowym Jorku, Warszawie i Wiedniu. W 2017 roku wraz z Hanną Bylką-Kanecką założyła kolektyw Holobiont, którego celem są interdyscyplinarne projekty wielopokoleniowe. W swoich pracach bada granice między prostotą i naiwnością, prezentacją i facylitacją oraz znajdowaniem schematów i łamaniem ich. Aspekt wizualny oraz swoiste poczucie humoru są charakterystyczne dla jej prac. Jej ciało reaguje bardzo dobrze, kiedy może robić to, co lubi.
Strony www: https://www.olabomu.com/; https://www.holobiont.pl/
Opis warsztatu:
Improwizacja solowa
Podczas warsztatów z improwizacji solowej skupimy się na indywidualnych jakościach każdego uczestnika – najpierw spróbuje-my/-cie je zauważyć i nazwać, a następnie rozwinąć w ruchu. Podstawą mojego myślenia o improwizacji jest założenie, że wszystko, czego potrzebujesz, żeby zacząć już masz. Trzeba tylko to zauważyć i za tym podążać. Pojęcia, wokół których będziemy się poruszać to: ciekawość, uważność, przyjemność i abstrakcja. Jak nazwa warsztatu wskazuje – będziemy improwizować głównie solo, natomiast grupowo będziemy wspierać ten proces poprzez czułą obserwację.
PAWEŁ URBANOWICZ
Urodzony w Suwałkach, absolwent Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie (obecnie Akademia Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie), gdzie odbył szereg asystentur przy zajęciach aktorskich oraz spektaklach dyplomowych. Po studiach współpracował m.in. z Bytomskim Teatrem Tańca i Ruchu Rozbark (“Rozkosz” chor. Jakub Lewandowski, “Plateau” chor. Maciej Kuźmiński), Teatrem Śląskim im. St. Wyspiańskiego (“Wujek.81. Czarna Ballada” reż. Robert Talarczyk), W & M Physical Theatre in Calgary w Kanadzie (“We_selle” chor. Wojciech Mochniej), Maciejem Gorczyńskim (“Woyzek”), Franciszkiem Szumińskim (“Mewa”). Stypendysta Miasta Suwałk osobom zajmującym się twórczością artystyczną, tworzeniem, rozpowszechnianiem kultury oraz opieką nad zabytkami na rok 2018. Współzałożyciel Vagabond Physical Collective, reżyser spektaklu “Lorem Ipsum” w wykonaniu tegoż kolektywu. Prezes Stowarzyszenia Aktywności Społeczno-Artystycznej “Nie Po Drodze”, Członek Zarządu Fundacji Nowszego Teatru.
Jako tancerz kształcił się głównie w Polskiej Technice Tańca Współczesnego Jacka Łumińskiego, lecz jego alfabet ruchowy silnie bazuje również na innych poznanych przez niego technikach: technice Limona, Obstruction Technique, Floor Work i Dynamic Phrasing Macieja Kuźmińskiego czy Fighting Monkey Jozefa Frucka. Jako reżyser i choreograf korzysta głównie z doświadczenia zdobytego podczas wieloletniej pracy z Janem Peszkiem (najpierw jako student, następnie jako asystent pedagoga, a ostatecznie jako asystent reżysera). Do tworzenia spektakli posługuje się technikami aktorskimi Michaiła Czechowa, zasadami kompozycji Viewpoints Method oraz choreologią Rudolfa Labana.
Opis warsztatu:
Techniki funkcjonalne tańca współczesnego
Taniec współczesny to bardzo pojemny worek, w którym mieszczą się rozmaite podejścia do ruchu, ciała czy muzyki. Techniki funkcjonalne to najprościej mówiąc te techniki, które skupiają się na funkcji wykonywanego przez tancerza ruchu, a pozostałe jego aspekty – kształt, dynamika, rytm, energia – są niejako skutkiem ubocznym tego podejścia. Podczas warsztatów poznamy szereg elementów i zasad technik funkcjonalnych, połączymy je w dłuższe sekwencje oraz przyjrzymy się, jak takie spojrzenie na taniec wpływa na obecność sceniczną wykonawcy.
DOMINIKA WIAK
Tancerka, performerka, choreografka.
Absolwentka Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu, PWST w Krakowie. Do jej ostatnich produkcji należą praca solowa MISSPIECE, STICKY FINGERS CLUB tworzony kolektywnie z Moniką Witkowską, Danielą Komęderą-Miśkiewicz i Dominikiem Więckiem oraz MANHATTAN współtworzony z Danielą Komęderą-Miśkiewicz. Współpracowała m.in. z Narodowym Teatrem Starym w Krakowie, Teatrem im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, Teatrem Śląskim w Katowicach, Teatrem ROZBARK. Brała udział m.in. w spektaklach: Moniki Strzępki i Pawła Demirskiego (chor. Dominika Knapik), Jakuba Lewandowskiego, Eryka Makohona, Sylwii Hefczyńskiej-Lewandowskiej, Macieja Kuźmińskiego, Radosława Rychcika, Magdaleny Piekorz, Quana Bui Ngoc. Występowała m.in. w: Szwecji, Chinach, Włoszech, Gruzji, Holandii, Austrii oraz Ukrainie. Dwukrotnie uczestniczyła w projekcie badawczym tańca w Chinach. Jest dwukrotną stypendystką MKiDN i Prezydenta Miasta Krakowa. Obecnie współpracuje z Krakowskim Centrum Choreograficznym.
Opis warsztatu:
Punktem wyjścia warsztatu jest temat integralności i uważności ciała. Podczas spotkania będziemy pracować nad przekierowaniem energii oraz nad budowaniem pełnej obecności w ciele- zarówno w nieskończonej trajektorii ruchu, jak i w pauzie. Częścią zajęć będzie również transowe doświadczenie ruchu w dłuższych odcinkach czasowych, w silnej relacji z muzycznym pulsem.
PORANNY ROZRUCH Luohan Qigong
Qigong jest systemem oddechowo – ruchowym, wywodzącym się z Tradycyjnej Medycyny Chińskiej. Łączy on łagodny ruch ciała, lub przyjmowanie statycznych pozycji z rozluźnieniem, koncentracją umysłu i prawidłowym oddychaniem.
Qigong oznacza dosłownie, ćwiczenie energii witalnej. Celem tej metody jest gromadzenie energii wewnętrznej człowieka i zapewnienie jej harmonijnego przepływu. Podstawą Tradycyjnej Medycyny Chińskiej jest założenie że energia wewnętrzna (nazywana przez chińczyków Qi – czyt. Czi) przenika całe ciało i otaczające je środowisko. Zdrowie to harmonijny przepływ Qi. Przepływ ten możliwy jest dzięki ciągłemu procesowi oddziaływań między dwoma biegunami Qi zwanymi – Yin i Yang. Koncepcja ta posłużyła starożytnym Chińczykom do stworzenia metod uzdrawiania wielu chorób poprzez stworzenie równowagi tych dwóch biegunów zgodnie z teorią że istota ludzka stanowi jedność ze wszechświatem.
Współcześni, zachodni lekarze również doceniają wartość ćwiczeń fizyczno – oddechowych. Qigong jest bowiem rodzajem psychosomatycznego treningu, który powoduje poprawę samopoczucia poprzez rozluźnienie i delikatne gimnastykowanie mięśni i ścięgien. Połączenie prawidłowego, świadomego oddychania wraz z mentalnym i fizycznym rozluźnieniem oraz łagodnym ruchem, który stopniowo wzmacnia ciało i poprawia sylwetkę, daje znakomite efekty zdrowotne. Nie bez znaczenia jest też fakt, że Luohan Qigong stanowi też wspaniałe przeżycie estetyczne, zwiększa poczucie ładu i harmonii. Badania naukowe wykazują bezpośrednie oddziaływanie stanu emocjonalnego na aktywność fizjologiczną organizmu. Nadmierne napięcie psychiczne, stany depresji prowadzą do zaburzenia prawidłowych funkcji fizjologicznych, a w dalszej kolejności do powstania szeregu chorób tzw. cywilizacyjnych.
Luohan Qigong był systemem przekazywanym przez ostatnie 150 lat, z pokolenia na pokolenie wewnątrz rodziny Chen. Dopiero dzięki dr Chen Yong Fa, współczesnemu spadkobiercy systemu Luohan Qigong mamy możliwość poznania tych wspaniałych ćwiczeń przynoszących zdrowie i sprawność fizyczną.
Korzyści z uprawiania Luohan Qigong:
– wzmacnianie sił odpornościowych organizmu;
– polepszenie pracy układu krążeniowo-oddechowego;
– powiększenie pojemności płuc;
– polepszenie koncentracji i sprawności procesów
myślowych;
– polepszenie pamięci;
– opóźnienie procesów starzenia się;
– przywracanie równowagi energetycznej w organizmie;
– rehabilitacja urazów i schorzeń układu mięśniowo-kostnego;
– korygowanie wad postawy;
– zmniejszenie poczucia stresu i zmęczenia;
– polepszenie samopoczucia.
Sighia Sandra Jędrzejowska
Trenuje Choy Lee Fut kung fu od 2002 r., a Luohan Qigong od 2003 r., pod okiem Sifu Tomasza Chabowskiego w Szkole Sztuk Walki Kung Fu Lung w Wieliczce; Wicemistrzyni Świata Wushu Tradycyjnego (Shiyan, Chiny 2010) i brązowa medalistka Mistrzostw Świata Wushu Tradycyjnego w Huangshan (Chiny 2012), wielokrotna zdobywczyni Pucharu Europy Kuoshu, wielokrotna medalistka Mistrzostw Polski, Pucharów Polski oraz innych zawodów międzynarodowych i krajowych; instruktorka od 2009 r., prowadziła grupy kung fu: dzieci i młodzieży, a także przedszkolną, oraz grupę Qigong; obecnie prowadzi zajęcia kung fu dla dzieci w Szkole Podstawowej nr 117 w Krakowie, jest także sędzią krajowym konkurencji form Taolu; należy do Wing Sing Tong Chen Family Choy Lee Fut.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Taniec”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
