„Mikrokosmos – bliskie spotkania z owadami i pająkami” – wystawa fotografii Konrada Krawczyka

„Mikrokosmos – bliskie spotkania z owadami i pająkami” – wystawa fotografii Konrada Krawczyka

Wystawa czynna od 5.11.2020 r. do 31.12.2020 r.

Urodziłem się w Krakowie i tu mieszkam oraz fotografuję. Do zgłębiania tajników makrofotografii skłoniło mnie oszałamiające piękno owadów oraz pająków, które oglądałem na pracach innych fotografów. Wystawa jest zwieńczeniem siedmiu sezonów pełnych wieczornych plenerów na łące i wielu godzin spędzonych nad obróbką przy komputerze.
– Konrad Krawczyk

W budynku NCK obowiązują:
Procedury bezpieczeństwa w Nowohuckim Centrum Kultury w czasie epidemii SARS-COVID-19.
Uprzejmie prosimy o ich przestrzeganie oraz stosowanie się do instrukcji pracowników NCK.

„Może marzenia to są, a może sny” – wystawa fotografii Ewy i Janusza Gajewskich

„Może marzenia to są, a może sny” – wystawa fotografii Ewy i Janusza Gajewskich

Wernisaż wystawy – 10 września 2020 (czwartek), g. 18.00
Wystawa czynna od 3.09.2020 r. do 4.10.2020 r.

Wystawa członków Krakowskiego Klubu Fotograficznego z okazji 65-lecia stowarzyszenia.

Przez większość czasu nie zastanawiamy się nad otaczającym nas światem. On przecież po prostu jest. Pochłania nas rutyna codzienności. Często żyjemy nieświadomi istnienia otaczającego nas piękna. Fotografia zatrzymuje je w kadrze. Dzięki niej możemy podziwiać umykającą nam rzeczywistość, pozwala także ujrzeć szczegóły, z których istnienia dotąd nie zdawaliśmy sobie sprawy. Dzięki grze barw i kształtów rozbudza drzemiącą w nas ciekawość, uruchamia często zastałe tryby wyobraźni. Sprawia, że trudno określić gdzie zaczyna, a gdzie kończy się granica pomiędzy rzeczywistym, a nierzeczywistym. Bo co jeśli obraz w kałuży nie jest tylko lustrzanym odbiciem, a przejściem do innego świata, w którym toczy się zwyczajne, równoległe do naszego życie? Co jeśli dystyngowana dama za szybą nie jest tylko manekinem? Po pracy wraca do domu utulić swe dzieci do snu, po czym starannie wybiera kolejną suknię na nowy dzień pracy. Tak oto, w sposób niepowtarzalny i prowokujący, nieznane piękno Krakowa przedstawiają Ewa i Janusz Gajewscy.
Przenoszą nas w świat pełen niedokończonych historii i sennych marzeń. Ich fotografie, niczym dzieła impresjonistycznych malarzy, stanowią zapis subiektywnych doznań w zetknięciu z tajemniczym krajobrazem miasta.
Fotografia to ich życiowa pasja, która połączyła ich drogi na zawsze. Obydwoje uwielbiają podróżować, zachwycać się otaczającym światem i uwieczniać niezapomniane chwile w migawce aparatu fotograficznego. Podążając za słowami Roberta Bressona, fotografując starają się pokazać to, czego bez nich, nikt by nie zobaczył.
Marzena Maciejczyk

Ewa – rodowita krakowianka. Tajniki fotografii poznawała fotografując swoje ukochane miasto, które z biegiem czasu odsłoniło przed nią wszystkie swoje tajemnice. Inspiracje czerpie z otaczającego ją świata. Fotografuje architekturę, krajobraz, przyrodę, a także człowieka w życiu codziennym. Jednak to fotografia nocna jest najbliższa jej sercu. Ze znaną sobie cierpliwością przemierza tajemnicze uliczki w poszukiwaniu niezwykłości i niepowtarzalnych klimatów, które współgrają z subtelnością mroku i światła. Członkiem Krakowskiego Klubu Fotograficznego jest od 2015 roku. Jest autorką kilku wystaw indywidualnych, uczestniczyła także w kilkunastu wystawach grupowych w kraju oraz we Włoszech.

Janusz – pochodzi ze Skawiny. Jednak los ostatecznie skierował jego drogi do Krakowa. Tym samym miasto zyskało wspaniałego fotografa, który utrwala jego atmosferę i klimat, zarówno w dzień, jak i w nocy. Lubi spędzać czas na łonie natury, również tam nie rozstaje się ze swoim aparatem, wyłapując niesamowite ujęcia. W jego fotografiach rzeczywistość łączy się z fantazją tworząc spójną całość. Jest wrażliwym obserwatorem, któremu nie umknie żadna tajemnica. Poza fotografią interesuje się polską i światową kuchnią. Uwielbia mieszać kulinarne style, tworząc nowe i niepowtarzalne smaki. Należy do Krakowskiego Klubu Fotograficznego od 2001 roku. Na swoim koncie ma 7 wystaw indywidualnych oraz kilkanaście grupowych, zarówno krajowych jak i zagranicznych.

Barwy Świata Przyrody 2020 – wystawa Związku Polskich Fotografów Przyrody – Okręg Krakowski

Barwy Świata Przyrody 2020 – wystawa Związku Polskich Fotografów Przyrody – Okręg Krakowski

Finisaż wystawy – 3.09.2020 (czwartek), g. 18.00

Mistyczny wschód słońca, zapach wiosennego lasu, poranny śpiew skowronka czy donośny ryk jelenia na rykowisku… Nasze zmysły od lat wypełnia paleta pełna przyrodniczych bodźców, rozpięta w nieustającym cyklu pór roku. Pogoń za światłem, za tym, co ulotne, czasem zaskakujące i niepowtarzalne, to nasza codzienność. Fotografujemy przyrodę z miłości do niej, w ramach wolnych chwil, które pozwalają odpocząć od codziennych trosk. To, co najbardziej nas pasjonuje w tej niezwykle trudnej dziedzinie fotografii, to niepowtarzalność sytuacji oraz różnorodność świata przyrody. Każde z nas, osób zrzeszonych w Okręgu Krakowskim Związku Polskich Fotografów Przyrody, prezentuje odmienne spojrzenie na świat. Jedni lubią przestrzenie i krajobrazy pełne rozmachu, wyczekane podczas fotograficznych podróży po świecie, inni z kolei poświęcają się fotografii dzikich zwierząt i roślin w swojej najbliższej okolicy, próbując odnaleźć nieskalane piękno natury. Najważniejsze w naszej pasji jest jednak to, że na pewno nigdy nam się ona nie znudzi.
Wystawa „Barwy Świata Przyrody 2020” prezentuje różnorodność świata zwierząt i roślin oraz niezwykłe krajobrazy sfotografowane w kraju i za granicą.
– Paweł Wrona

W wystawie udział biorą: Robert Cieślik, Andrzej Dajek, Małgorzata Drewniak, Wojciech Firlej, Leopold Grela, Emilia Grzędzicka, Adam Gutowicz, Anna Jędra-Wojciechowska, Diana Maciąga, Janusz Mazalon, Katarzyna Niedziołek, Beata Ostachowicz, Andrzej Pochopień, Tomasz Sikorski, Piotr Sobas, Rafał Stankiewicz, Patrycja Wąsikowska, Tomasz Wilk, Dariusz Wojciechowski, Paweł Wrona, Mirosław Wróblewski.

„Muzyczne inspiracje” – wystawa Krakowskiego Klubu Fotograficznego

„Muzyczne inspiracje” – wystawa Krakowskiego Klubu Fotograficznego

Wernisaż wystawy – 16 stycznia (czwartek), g. 18.30
wystawa czynna do 1.03.2020 r.

W 2019 roku członkowie Krakowskiego Klubu Fotograficznego poszukiwali fotograficznych inspiracji w polskiej muzyce. Niektórzy sięgnęli po stare, znane i lubiane przeboje, inni skupili się na współczesnych hitach, a kilka osób wybrało utwory bardzo mało znane lub zapomniane. I tak powstała wystawa „Muzyczne inspiracje”, będąca fotograficzną listą przebojów. Lista okazała się bardzo różnorodna: od romantycznych i sentymentalnych rytmów, poprzez rockowe ballady, a kończąc na zaangażowanych tekstach piosenek patriotycznych lub protest-songów. Czasem impulsem do fotografowania był sam tytuł, a czasem fragmenty tekstów. Rok fotograficznych poszukiwań inspirowanych polską muzyką okazał się bardzo ciekawym eksperymentem i doświadczeniem, a przy okazji skłonił autorów fotografii do większego zrozumienia i głębszej analizy słuchanych utworów. „Takie ładne oczy, „Iść w stronę słońca”, „Nie ma fal”, „Dziwny jest ten świat” czy „Nie gniewaj się na mnie Polsko” to tylko niektóre tytuły zdjęć na wystawie, która mieści w sobie prawdziwą plejadę gwiazd polskiej sceny muzycznej.
– Monika Stachnik-Czapla, Prezes Krakowskiego Klubu Fotograficznego

Fotografia główna:
Monika Malkowska – „Kawałek cienia” (Grzegorz Turnau)
„Podobno każdy ma swój kawałek cienia,
Brak cienia jest dowodem nieistnienia,
Lecz bez kawałka światła nie jest łatwo…”

Czas zatrzymany. Fotografie z terenów obecnej Nowej Huty i okolic

Czas zatrzymany. Fotografie z terenów obecnej Nowej Huty i okolic.

Wystawa czynna od 12 grudnia 2019 r. do 12 stycznia 2020 r.

Otwarcie wystawy i spotkanie autorskie z Adamem Gryczyńskim – 19.12 (czwartek), g. 18.00

Na wystawie znajdują się reprodukcje zdjęć udostępnionych przez rdzennych mieszkańców pochodzących z terenów na których zbudowano Nową Hutę. Celem ekspozycji było zachowanie pamięci o ludziach z podkrakowskich wsi oraz utrwalenie śladów przeszłości.
Wystawa przybliża świat, który odszedł niemal w całkowite zapomnienie, jego utraconą cząstkę, jaka w okresie PRL-u rzadko gościła na kartach naszej historii ustępując pola indoktrynacji i propagandzie ukazującej ten obszar w krzywym zwierciadle jako egzemplifikację galicyjskiej biedy, zacofania, starych chałup i jałowych ugorów.
Oglądając wystawę pamiętajmy, że to właśnie potomkowie tutejszych gospodarzy podjęli w 2006 roku lokalną inicjatywę polegającą na próbie wskrzeszenia obrazu pokolenia, które w okresie PRL- u zostało pozbawione ojcowizn i korzeni. Fotografie są świadectwem jego istnienia i wraz z cyklem wydawniczym „Czas zatrzymany” dowodzą, że zanim zbudowano Nową Hutę, istniało tu społeczeństwo zdolne do samoorganizacji, gdzie funkcjonowała rodzima tradycja i kultura. Dzięki takiemu spojrzeniu „przez ramię wstecz”, łatwiej jest ogarnąć przebyty dystans, zobaczyć jego blaski i cienie, zaś pierwotnym mieszkańcom, a także ich dzieciom i wnukom – dać odrobinę satysfakcji, bo oni byli tu wcześniej.
Fotografie przenoszą widza w miejsca i czas, kiedy w miejscu „asfaltowych łąk” i blokowisk istniały wiejskie krajobrazy, inny był też rytm życia. Wystawa ukazuje godność, dumę i barwy lokalnej przeszłości. Jest propozycją dla starszych i dla młodszych, chcących się dowiedzieć czegoś więcej o swoim regionie, jest również dla tych, którzy doceniają walor dokumentalny i urok starej fotografii, dla wszelkich miłośników historii i tradycji.
Jest wreszcie próbą przedstawienia społeczeństwa, które po II Wojnie Światowej w wyniku migracji ludności, jak również procesów urbanizacyjnych, społecznych i politycznych, zostało rozproszone i za bezcen wywłaszczone z ojcowizn. Przywołuje uniwersalne refleksje o drogich każdemu człowiekowi korzeniach, które określają jego własne miejsce na ziemi, dają poczucie bezpieczeństwa i sens istnienia, pokazują jak ważna jest ludzka pamięć i zaduma nad własną tożsamością. Chodzi w niej także o pokazanie pewnego obszaru dziedzictwa z którego sami się wywodzimy i ludzi związanych z miejscem gdzie obecnie żyjemy – Nową Hutą. To także okazja aby w mozaice przedsięwzięć poświęconych przeszłości podkreślić jak ważnym elementem kultury narodowej jest pielęgnowanie pamięci, tradycji i folkloru. W dobie uniformizacji jest to szczególnie ważne i zasługuje na wsparcie celem wykorzystania potencjału tkwiącego we własnych „korzeniach”, ponieważ budując świadomość oraz poczucie wspólnoty, można wobec różnych problemów i zagrożeń, lepiej zadbać o swój region i środowisko kulturowe.
– Adam Gryczyński

Na fotografii tytułowej dawni mieszkańcy Wolicy: Katarzyna Kula z dziećmi, ok. 1916 r.
Od lewej stoją: Anastazja (Sendor), Jan i Maria (Nosek). Zdjęcie zrobiono u renomowanego fotografa aby je wysłać mężowi Katarzyny do Ameryki, który przebywał tam w latach 1913-1920.
Udostępnienie i opis fotografii: Zenona Katarzyńska i Paulina Pitek.
Koloryzacja: Mirek Szponar
Sponsor wystawy: Centrum Papieru. Druk na papierze fotograficznym marki Imprime oraz ploterze fotograficznym Canon ImagePrograf Pro-2000.

Następna strona »