Wystawa fotografii Stanisława Senissona z 1949 r.

Zbiory Muzeum Historii Fotografii  im. prof. Władysława Bogackiego Krakowskiego Towarzystwa Fotograficznego

Wystawa czynna: 5-29 maja 2005 r., FOTO-GALERIA

Stanisław Senisson

Ur. 13.04.1917 r. w Krakowie.
Po ukończeniu Gimnazjum Jana III Sobieskiego w Krakowie przebywał w Chełmie w Korpusie Kadetów Nr 2. W 1935 r. ukończył Szkołę Podchorążych Wojsk Łączności w Zegrzu, a dwa lata później kurs instruktorów sportu spadochronowego w Legionowie.

Wyszedł na wojnę z Armią Kraków, biorąc udział w bitwie pod Aleksandrowem i Nardem, a po przegranej bitwie pod Pszczyną i po kapitulacji dostał się do niewoli niemieckiej do Oflagu nr 11 B w Braunschweigu. Już w październiku 1939 r. wspólnie z por. inż. Tadeuszem Ptaszyckim – późniejszym generalnym projektantem Nowej Huty – zorganizował tam  teatr obozowy udzielając się w nim oraz w bibliotece. Zajęcia te kontynuował także po przeniesieniu do obozu w Woldenbergu gdzie działał w ruchu oporu wykonując m.in. zdjęcia dokumentalne, których negatywy zostały przemycone z obozu jeńców do Krakowa i zostały po wojnie wykorzystane do zilustrowania książki Józefa Kuropieski „Wspomnienia oficera sztabu” i przez płk. Steblika.

Za kampanię wrześniową został odznaczony Krzyżem Walecznych. Po przeniesieniu do obozu w Murnau i po uwolnieniu przez wojska amerykańskie wstąpił do II Korpusu Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie z przydziałem do  plutonu łączności 3 Brygady Strzelców Karpackich. W czasie tej służby ukończył z wynikiem bardzo dobrym kurs oficerów łączności w Materze. Po przeniesieniu oddziałów II Korpusu do Anglii został mianowany dowódcą 3 kompanii w Batalionie Łączności 3 Dywizji Strzelców Karpackich, a po wyjeździe do Cumnok w Szkocji – dowódcą kompanii repatriacyjnej.

Do Polski powrócił dnia 9 czerwca 1947 r. gdzie pierwsze miesiące pracował w Krakowie w warsztacie swego ojca jako fotomechanik – długo nie mogąc znaleźć innej pracy – a od stycznia 1948 r. został zaangażowany do Instytutu Filmowego w Krakowie na asystenta operatora w ekipie Włodzimierza Puchalskiego, biorąc udział  przy kręceniu wielu jego słynnych filmów przyrodniczych.

1 sierpnia 1948 r. został zatrudniony jako starszy referent ds. dokumentacji i organizacji w Społecznym Przedsiębiorstwie Budowlanym, będąc równocześnie korespondentem i współpracownikiem „Echa Krakowa” i „Gazety Krakowskiej” pisząc reportaże i wykonując zdjęcia dokumentujące początki budowy Nowej Huty. Jednocześnie studiował filologię polską na UJ, którą ukończył w 1952 r. W latach 1950-56 był asystentem w Instytucie Badań Literackich w Warszawie, prowadząc w Krakowie pracownię mikrofilmową. Był także stałym współpracownikiem Wydawnictwa Ossolineum, gdzie opracowywał szereg tomów Biblioteki Pisarzy Polskich oraz  starodruki. W 1956 r. został starszym asystentem w Instytucie Ekspertyz Sądowych w dziale kryminalistyki, prowadząc jednocześnie pracownię fotograficzną.

W latach 1960-1967 pracował w Muzeum Narodowym, oraz na Politechnice Krakowskiej w pracowni reprograficznej i offsetowej a później także na Akademii Medycznej, gdzie współpracował z wybitnym uczonym – prof.  J. Aleksandrowiczem. Wykonywał również fotografie do szeregu książek Wydawnictwa Literackiego.

Był członkiem Polskiego Towarzystwa Fotograficznego i Krakowskiego Towarzystwa Fotograficznego. Stanisław Senisson wraz z żoną Ireną i synem Pawłem przez całe lata aktywnie uprawiał turystykę pieszą, nie rozstając się przy tym z aparatem fotograficznym. Szczególnie lubił wędrówki tatrzańskie i spływy kajakowe po Mazurach i Dunajcu.

Był powszechnie lubianym i pogodnym człowiekiem.

Zmarł w Krakowie 23 października 1996 r.

Zdjęcia  Stanisława Senissona  zgromadzone na wystawie „Narodziny Nowej Huty” – w Foto-Galerii Nowohuckiego Centrum Kultury, pochodzą ze zbiorów Muzeum Historii Fotografii im. Prof. Władysława Bogackiego. Zostały wykonane latem i jesienią 1949 roku w podkrakowskiej wsi Mogiła, gdzie rozpoczęto budowę pierwszych osiedli mieszkaniowych. Na uwagę zasługują rozległe panoramy z tamtego okresu – współcześnie opracowane przy pomocy techniki komputerowej przez niżej podpisanego – co pozwoliło wydobyć dodatkowe walory dokumentalne i estetyczne tych zdjęć.

Na wystawie są  także portrety pierwszych budowniczych Nowej Huty ukazujące Stanisława Senissona jako fotoreportera zainteresowanego zwykłymi ludźmi, którzy przyjechali wówczas z rozmaitych stron kraju szukać swego miejsca w nowej rzeczywistości.

Opracowanie: Adam Gryczyński

Wystawa jubileuszowa

Wystawa czynna: 7 kwietnia – 3 maja 2005 r., FOTO-GALERIA

Odrodzenie zorganizowanego amatorskiego ruchu fotograficznego w Polsce nastąpiło w roku 1947. Utworzone zostało ogólnopolskie stowarzyszenie pod nazwą Polskie Towarzystwo Fotograficzne, posiadające swe oddziały na terenie całego kraju i zarządzane centralnie przez Zarząd Główny z siedzibą w Warszawie.

W roku 1955 utworzono Oddział Polskiego Towarzystwa Fotograficznego w Nowej Hucie. Założycielem i pierwszym prezesem zarządu był Jerzy Suberlak. Przyjęty wówczas regulamin był podstawą dalszej działalności organizacyjnej i artystycznej. Pierwszą wystawę amatorskiej fotografii artystycznej zaprezentowano nowohuckiej społeczności w roku 1957.

W roku 1958 zebranie członków wybiera nowy zarząd pod przewodnictwem Witolda Michalika. Przez wiele kolejnych lat był on organizatorem zajęć klubowych oraz zdobył uznanie jako twórca fotografii aktu. Wziął udział w wielu  wystawach indywidualnych, zdobył 125 akceptacji prac na międzynarodowych salonach fotografii, za co uzyskał tytuł Artysty Międzynarodowej Federacji Fotografii Artystycznej – AFIAP.

W roku 1960 Polskie Towarzystwo Fotograficzne w Warszawie przekształcono w Federację Stowarzyszeń Fotograficznych w Polsce. W wyniku decentralizacji jednostki terenowe usamodzielniły się, przyjęły nazwę towarzystw fotograficznych i uzyskały osobowość prawną. Starania o zarejestrowanie Nowohuckiego Towarzystwa Fotograficznego nie powiodły się. Nowohuckie stowarzyszenie fotograficzne, mimo aktywności i niezaprzeczalnych osiągnięć artystycznych swoich członków, zostało przyporządkowane ruchowi amatorskiemu (nieprofesjonalnemu). Klub organizacyjnie przeszedł pod patronat działających jednostek kultury i przyjął nazwę Klubu Fotografików Amatorów. W tym czasie, fotografowali i wystawiali swoje prace m.in.: Stanisław Killar, Zbigniew Kot, Robert Kosieradzki, Stanisław Kozioł, Witold Michalik, Wiktor Pental, Władysław Rospondek, Marek Stalmachowski, Andrzej Wróbel. Klub dysponował dobrze urządzoną pracownią, miał wykwalifikowaną kadrę instruktorską i prowadził szkolenia oraz kursy fotografii dla swoich członków. Na podstawie umowy z jednostką nadrzędną, prowadził kursy fotografii dla studentów Wyższej Szkoły Pedagogicznej i Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
Z okazji 25-lecia KFA i  30-lecia Kombinatu Metalurgicznego im. Lenina w Nowej Hucie zorganizowano okolicznościowe wystawy.

W roku 1983 Klub Fotografików Amatorów został przeniesiony do nowo otwartego Nowohuckiego Centrum Kultury, które do dziś sprawuje nad nim mecenat, udostępniając siedzibę,  galerię na wystawy oraz wydając okolicznościowe publikacje. W roku 1985 na prezesa klubu wybrano Zbigniewa Kota, znanego twórcę w portretu psychologicznego. Za jego kadencji, przy udziale kierownika działu fotograficzno-filmowego Nowohuckiego Centrum Kultury Adama Gryczyńskiego, klub zorganizował kilka plenerów pod nazwą „Nowa Huta miasto i okolice”, „Nowa Huta miasto i ludzie”, a także kilkakrotnie „Tatry”, „Pieniny” z udziałem fotografów z Niemiec i Czech.

Zorganizowano także wystawy z okazji 30, 35 i 40-lecia klubu. Powstała fototeka wzbogacająca zasoby archiwalne klubu.
Nawiązano współpracę z Fotoklubem w Norymberdze, która owocuje wspólnymi plenerami i wystawami w Polsce i w Niemczech.

W roku 1997 Walne Zebranie Członków KFA dokonało wyboru nowego zarządu. Przyjęty został wniosek o zmianę nazwy klubu na Krakowski Klub Fotograficzny. Wzrosło zainteresowanie fotografią artystyczną zwłaszcza ludzi młodych, którzy znajdują w naszym klubie warunki do tworzenia i wystawiania fotografii. Odnotowujemy aktywność fotografujących pań, które tworzą nowy rozdział w historii klubu i wnoszą nowe spojrzenie na otaczający świat. Fotografują i wystawiają swoje prace, m.in.: Anna Bubula, Barbara Czopek, Klaudia Imach, Magda Langer, Joanna Mrówka, Katarzyna Skupień, Monika Stachnik-Czapla, Beata Sulikowska.

Honorowe członkowstwo  KKF otrzymują uczestnicy wielu naszych plenerów i spotkań autorskich, członkowie Krakowskiego Towarzystwa Fotograficznego: Jerzy Baranowski, Czesław Odo Mostowski oraz prezes KTF Władysław Klimczak. Klub współorganizuje z NCK plener w Bieszczadach i w Hucie im. Tadeusza Sendzimira z udziałem fotografów z Niemiec, a także jest współtwórcą wystawy z okazji 50-lecia Nowej Huty.

W okresie transformacji ustrojowej rozwiązano Federację Amatorskich Stowarzyszeń Fotograficznych w Polsce,  w to miejsce powstał Fotoklub Rzeczypospolitej Polskiej, którego członkiem wspierającym rozwój fotografii z aktem przyjęcia nr 14 jest Krakowski Klub Fotograficzny.  Trwa współpraca w zakresie organizacji plenerów, wymiany wystaw i kontaktów z fotografami w Norymberdze. Plenery pod nazwą: „Kraków w fotografii”, „Norymberga w fotografii”, „Kontrasty w Krakowie”, „Kontrasty w Norymberdze” stają się miejscem wymiany doświadczeń i zawierania przyjaźni. Na obchody 950-lecia miasta Norymbergi klub wystawia tam swoją okolicznościową wystawę. Nawiązuje się współpraca z fotografami z Kerczu na Krymie.

Na 45-lecie klubu w roku 2000 zaprezentowano, na kilku wystawach, fotografie klubowych nestorów i twórców młodszego pokolenia. Z okazji jubileuszu, w różnych krakowskich galeriach, indywidualnie wystawiło swoje prace 12 członków klubu.
W kolejnych latach są organizowane: wystawa przeglądowa roku, wystawa autorska w Foto-Galerii NCK, konkursy na fotografię miesiąca i wybór fotografa roku. Aktywni członkowie klubu biorą udział w konkursach, wystawiają swoje prace na wystawach autorskich, uzyskują akceptacje prac na międzynarodowych salonach fotografii. Na klubowych spotkaniach wymienia się doświadczenia, prezentuje dokonania, omawia techniki wykonania zdjęć i uzyskuje porady.

Dokonania twórcze są zauważane w różnych środowiskach, o czym świadczą przyznane dyplomy i medale dla członków klubu, m.in.: w uznaniu zasług dla rozwoju fotografii 5 medali 150-lecia fotografii, 8 tytułów Artysty Fotografa RP, trzech kolegów zostaje członkami Związku Polskich Artystów Fotografików, 7 złotych i srebrnych odznak Zarządu Głównego PTTK i tytuły Fotografa Krajoznawcy, trzy tytuły Artysty Międzynarodowej Federacji Fotografii.

Niekwestionowaną wartością półwiecznej historii Krakowskiego Klubu Fotograficznego są dzieła fotografów, fotografie archiwalne, dokumenty organizacyjne klubu, dyplomy uznania, medale i odznaki, foldery i katalogi wystaw, zaproszenia na wernisaże, plakaty, artykuły prasowe. Są one świadectwem i potwierdzeniem intensywności życia organizacyjnego oraz aktywności i twórczego działania członków klubu.

Niech kolejne lata, za sprawą utalentowanych artystów, przynoszą Klubowi uznanie, twórcom – dużo satysfakcji, a postęp techniczny niech wspomaga ich w pracy.

Mieczysław Libront, AFRP
Prezes Krakowskiego Klubu Fotograficznego

Związek Polskich Fotografików Przyrodniczych

Wystawa czynna: 3 marca – 3 kwietnia 2005 r., FOTO-GALERIA

Obrazy utrwalone na kliszy fotograficznej bywają tak różne, jak różni bywają ludzie żyjący na Ziemi. Różnorodne są obrazy które powstały z inspiracji otaczającego nas środowiska.

Fotografowie natury wyruszają na bezkrwawe łowy w rozmaite miejsca i wyposażeni w różnoraki sprzęt. Jedni czatują całymi godzinami na przylot wyczekiwanego ptaka, na podpatrzenie i złapanie w kadrze rzadkiego gatunku owada, płaza czy gada. Jeszcze inni wspinają się na niebotyczne szczyty ścigając się ze słońcem, aby w schwytać je jak chowa się za grań. Bywają wśród nich także amatorzy fotografii podziemnej i podwodnej.

Wszystkich ich jednak łączy umiłowanie przyrody i pasja fotografowania. Nieraz trzeba wykazać się wielkim poświęceniem i determinacją, a także wiedzą przyrodniczą by udało się ujście jakiegoś rzadkiego zwierzęcia czy rośliny.

Związek Polskich Fotografików Przyrodniczych, który powstał niespełna dziewięć lat temu, grupuje pasjonatów fotografii przyrodniczej w okręgach. Jednym z nich jest Okręg Krakowski ZPFP który zrzesza obecnie około czterdziestu członków.  Są wśród nas ludzie różnych profesji także przyrodnicy i zawodowi fotografowie.

Związek organizuje plenery dla swoich członków, które przeważnie są zlokalizowane w parkach narodowych Polski południowej. Z kilkudniowych wyjazdów przywozimy slajdy, które potem wspólnie oglądamy i oceniamy na spotkaniach odbywających się regularnie co dwa tygodnie w budynku Ogrodu Botanicznego UJ, dzięki gościnności tejże placówki. Najlepsze ze zdjęć trafiają na wystawę przeglądową członków związku, biorą udział w konkursach gdzie nierzadko ich autorzy zdobywają nagrody i wyróżnienia. Wykorzystywane są do różnorakich publikacji przyrodniczych począwszy od widokówek, przez publikacje katalogowe, albumowe, na prasie przyrodniczo-krajoznawczej skończywszy. Wielu naszych członków aktywnie działa wystawiając swe prace w galeriach czy internecie.

Niniejsza wystawa w Nowohuckim Centrum Kultury jest plonem działalności twórczej naszych członków z okresu ostatniego roku. Można obejrzeć fotogramy z różnych dziedzin fotografii przyrodniczej, powstałe o różnych porach roku i prezentujące różnorodność w podejściu do tematu przez poszczególnych autorów.

Jednym z celów statutowych Związku jest popularyzacja fotografii przyrodniczej oraz idei ochrony przyrody na forum ogólnym, a służą właśnie temu wymienione wyżej publikacje, pokazy przeźroczy, prelekcje, czy też wystawy.

Do uprawiania tego rodzaju fotografii potrzebny jest nierzadko specjalistyczny sprzęt. Taki jak: teleobiektywy, obiektywy makro, obiektywy super szerokokątne, zestawy filtrów, flesze,  niezawodne i wytrzymałe na trudy pracy korpusy i przede wszystkim statywy i jeszcze raz statywy. Foto przyrodnika poznać po maskującym ubraniu i sprzęcie fotograficznym którym jest obwieszony niczym choinka. Poza urządzeniami typowo fotograficznymi przydaje się też traperskie wyposażenie. W zależności od rodzaju wykonywanych zdjęć przydatnymi stać się może lina, karabinek, wiosła i ponton, wodery do brodzenia po bagnach, raki i czekan do wspinania się po lodzie w górach, łopatka i siekiera do budowy kryjówek, kompas i lornetka, czy wreszcie akwalung do nurkowania. Do tego wypadało by dołączyć samochód, najlepiej terenowy, aby cały ten sprzęt woził ze sobą…

Tak na prawdę jednak można zacząć tą wspaniałą przygodę jaką jest odkrywanie tajemnic natury każdym nawet niezbyt wyszukanym sprzętem. Ktoś kto raz połknął bakcyla fotografowania przyrody pozostanie temu wierny, a natura odwdzięczy mu się wielokrotnie dając satysfakcję , niezapomniane przeżycia i wreszcie obrazy zamknięte w dwuwymiarowym kadrze. Wystarczy tylko trochę cierpliwości, wytrwałości, wiedzy i szczęścia.

Zapraszamy na wystawę, zapraszamy do nas, a także do obejrzenia naszej strony internetowej pod adresem: barwy2004.zpfp-ok.art.pl

Wystawa fotografii Zbigniewa Labe

Wystawa czynna: 4-27 lutego 2005 r., FOTO-GALERIA

Jest to wystawa przeglądowa dorobku artysty obejmująca ponad dwadzieścia lat jego twórczości.
Zbigniew Labe, długoletni członek Krakowskiego Klubu Fotograficznego, uczestnik wielu wystaw – przede wszystkim tego klubu – laureat szeregu nagród i wyróżnień, uprawia od lat fotografię portretową, a także krakowskiej architektury, której jest miłośnikiem oraz fotografię socjologiczną odwołując się do nas obrazami ludzi biednych i opuszczonych.
W ostatnim czasie zajął się również fotografią komputerowo przetworzoną prezentując na tej wystawie szereg interesujących – choć zapewne kontrowersyjnych – przykładów twórczego wykorzystania komputera w fotografii artystycznej.

Doroczna wystawa Krakowskiego Klubu Fotograficznego

Wystawa czynna: 6-30 stycznia 2005 r., FOTO-GALERIA

Członkowie Krakowskiego Klubu Fotograficznego na dorocznej wystawie „Fotografie 2004” przedstawiają swoje najlepsze prace wykonane w 2004 roku.
Bierze w niej udział 30 osób. Wiele spośród zdjęć pochodzi z edycji „Konkursów na najlepsze zdjęcie miesiąca”. Na wystawie znajdzie się 120 prac odzwierciedlających aktualny poziom i zainteresowania klubowiczów. Tematyka różnorodna: krajobraz, architektura, reportaż. Wystawa inauguruje obchody 50-lecia Krakowskiego Klubu Fotograficznego.