Wystawa fotografii

Środa, 17  luty 2016, budynek A

Wystawa przedstawia portrety osób napotkanych podczas dziesięciu lat podróży po najdalszych zakątkach świata. Wydarzeniu towarzyszy wernisaż i spotkanie autorskie związane z wydaniem książki zawierającej ponad sto artystycznych zdjęć etnograficznych

When I was in Ecuador, I was able to reach a remote settlement, where the Indians live according to age-old tradition. Families functioned consistently for thousands of years, although after the first contact with the white man a few decades ago, the reality has slowly been changing. However, the method of building homes and the way of life have not changed at all. In long huts, in which several generations of the same family live together, people sleep on woven hammocks and cook on a red-hot fire. Young women take care of children and work on crops (they have learned agriculture from the missionaries). Men spend their time hunting and clearing the jungle, while an elderly woman remains in the hut to cook dinner for everyone.

I walked through Sarnath, a holy place for Buddhists in India. Among the crowd of pilgrims crossing the street, I noticed a couple of children sitting in the street. They were eating naan and one of them cried, unable to get its due portion. The kids looked desperately, but no one paid any attention. People passed them mindlessly, busy with their religious experiences.

While in Madagascar, I have been traveling the river for several days. I started rafting in one of the towns where I packed all the necessary things onto a boat, which would soon serve me for a home. Residents gathered along the coast, extremely interested in the ongoing preparations. They offered all kinds of help, advice and when it was time to start the expedition, warmly said goodbye to me.

An Argentinean town situated right on the border with Bolivia, a little Indian girl sat in the market square. Like other residents, she was dressed in traditional folk costume. She stared into the distance thoughtfully, while her mother was selling a beautiful, hand-made doll.

wystawa czynna od 17 lutego do 17 marca 2016 r.
wstęp wolny

Wystawa Krakowskiego Klubu Fotograficznego

3-31 grudnia 2015 r., budynek A

fot.Barbara Czopek

Krakowski Klub Fotograficzny przez cały 2015 rok świętował jubileusz 60-lecia działalności, obfitujący przede wszystkim w ciekawe wystawy, zarówno indywidualne, jak i grupowe, archiwalne oraz współczesne, w kraju i za granicą. Powoli jubileusz dobiega końca, na pewno niebawem przyjdzie czas na podsumowania i wspomnienia wydarzeń ostatniego roku. Na „deser” jubileuszowego świętowania zostawiliśmy wystawę pod zagadkowym tytułem „Fotografowie Roku”. Tytuł ten nawiązuje do wewnętrznego konkursu KKF, realizowanego regularnie od 2002 roku. Pod koniec każdego miesiąca członkowie klubu przynoszą zdjęcia na wcześniej ustalony temat. Odbywa się prezentacja zdjęć, później głosowanie i ogłoszenie wyników. Autorzy fotografii otrzymują punkty, które są zapisywane i pod koniec każdego roku skrupulatnie zliczane. Osoba, która zgromadzi w danym roku największą liczbę punktów zostaje mianowana „Fotografem Roku”. Ot i cała tajemnica tytułu naszej ostatniej wystawy jubileuszowej. Z radością prezentujemy dziś fotografie Barbary Czopek (2012, 2013), Grzegorza Dąbrosia (2005), Piotra Kowenickiego (2004), Daniela Myszkowskiego (2008, 2010, 2014), Beaty Sulikowskiej (2006, 2009) i Moniki Stachnik-Czapli (2002, 2003, 2007, 2011) – naszych „Fotografów  Roku”.

Monika Stachnik-Czapla, prezes KKF

wstęp wolny

Krajobrazy utrwalone na kliszy

W puszczy, w otoczeniu przemożnej przyrody, zwłaszcza w odległych zagubionych ostępach, wyczulają się nasze ludzkie zmysły. Barwy nabierają innej głębi, są niesamowite i tak bardzo różne od urządzonego wybetonowanego, cywilizowanego świata. Scenerie i formy jeszcze bardziej pobudzają ludzką wyobraźnią. Inspiruje mnie niewyczerpana mnogo różnorodnych planów, które są w nieustannej metamorfozie za przyczyną zmiany szaty roślin, pór roku temperatury, klimatu. Zdobyte doświadczenie i wciąż doskonalony warsztat staram się wykorzystać fotografując w trudnym terenie i próbując uchwycić na kliszy, której jestem wierny, ulotność barwnych pięknych scenerii. Może wtedy wszystkim nam będzie bardziej na niej zależeć.

Adam Olszowski
Zawodowo fotografią zajmuję się od 35 lat. W tym czasie wykonywał  dziesiątki tysięcy profesjonalnych zdjęć przede wszystkim diapozytywów barwnych dużo i średnio formatowych i cyfrowych. Pracuję głównie dla agencji reklamowych i wydawnictw. Wykonuję zdjęcia studyjne, reklamowe, katalogowe, techniczne, naukowe, lotnicze, muzealne, reportażowe, sportowe. Liczne jego fotografie stanowią lustrację kalendarzy, albumów i książek.

wstęp wolny

8 padziernika – 1 listopada 2015, budynek A

Gdy jasna poświata dnia zanika miasto powoli ogarnia mrok, torując drogę nocy. Początkowa szarość przeradza się we wczesny szafir, przechodząc z kolei w dojrzały granat, by wreszcie ustąpił pola głębokiej czerni. Teraz swoją wachtę rozpoczyna światło stworzone ludzką mocą aranżując przestrzeń. Wszelkiego autoramentu lampy, latarnie, reflektory i nieograniczona liczba neonów; małe i duże; słabe i mocne – kreują raz delikatnie, kiedy indziej zaś nachalnie pejzaż miejski. Jawi się być zupełnie odmienny od postrzeganego w ciągu dnia. Niektóre niedostrzegalne z pozoru detale i elementy krajobrazu wychodzą teraz nam na przeciw wycięte świetlnym promieniem. Inne tymczasem, w dzień rzucające się w oczy, tłumi cień. Ciemność otula jak czarny aksamit.
Zapraszam zatem na wędrówkę …

Magda Langer

Magda Langer to pseudonim artystyczny Magdaleny Wilkońskiej-Klimszy.
Fotograf z zamiłowania, z wykształcenia mgr inż. entomolog, ze swoją pasją miała do czynienia od najmłodszych lat z racji tradycji rodzinnych. Początkowo traktowała ją jako hobby, choć wykonywała już reportaże dla Studenckiej Agencji Fotograficznej. Od ponad trzydziestu lat fotografowaniem zajmuje się zawodowo, prowadząc – już jako trzecie pokolenie – atelier i laboratorium. Od 1986 roku, po złożeniu egzaminu czeladniczego jest członkiem Cechu Fotografów; w osiem lat później związała się z Krakowskim Klubem Fotograficznym pełniąc nieprzerwanie od roku 1997 funkcję skarbnika w zarządzie KKF. Za wieloletnią pracę na rzecz klubu Walne Zebranie przyznało jej w 2011 roku tytuł Honorowego Członka KKF. W 2005 roku Kapituła Fotoklubu Rzeczypospolitej – Stowarzyszenie Twórców nadała Magdzie Langer tytuł Artysty Fotografa RP, przyjmując jednocześnie w poczet swoich członków rzeczywistych.
W 2015 roku została uhonorowana przez Prezydenta Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa odznaką Honoris Gratia.

wstęp wolny