Archiwum kategorii: 2001

Wystawa fotograficzna

luty 2001 r.

Jest w USA jeden taki punkt gdzie krzyżują się granice czterech stanów. Nie wyróżnia się niczym specjalnym oprócz opłaty za możliwość postawienia stopy w Arizonie, Nowym Meksyku, Utah i Colorado. Może też służyć jako punkt orientacyjny, wokół którego niedaleko jak na amerykańskie odległości (po kilkaset mil) znajdują się prawdziwe krajobrazy, częściowo znane z filmów o Dzikim Zachodzie. W licznych rezerwatach i parkach narodowych można zobaczyć widoki, od których mieszkaniec Europy już odwykł. Szokują one skalę zjawisk i barwami od ciemnej czerwieni do głębokiego błękitu. Wielodniowy pobyt wśród niesamowitych formacji skalnych i nieogarnionych wzrokiem przestrzeni przytłacza człowieka psychicznie, a również trochę fizycznie z powodu wysokości ok. 2000 m nad poziomem morza. Gdy już oswoimy się z tymi kłopotami, można starać się znaleźć własny klucz do pełnego zrozumienia otaczającego świata.
Podczas pierwszego pobytu w USA w latach 80-tych zaopatrzyłem się w dożą pokaźną literaturę o tamtejszej fotografii. Fascynowała mnie twórczość Ansela Adamsa – twórcy dzieł fotograficznych o tematyce głównie krajobrazowej. Znalazłem w jego portfoliach obrazy prekolumbijskich budowli, które urzekły mnie swoją tajemniczością.
Po kilku latach mogłem osobiście zmierzyć się z tą fascynującą tematyką. Szczególną satysfakcję sprawiło mi odnalezienie miejsc, z których amerykańscy mistrzowie robili zdjęcia stanowiące obecnie część historii światowej fotografii.
Jesień 1997 r. spędziłem w krainie Indian Nawajo, w potocznym rozumieniu okolicy pustynnej i skalistej. Były takie dni w podróży, że  przejeżdżając kilkaset mil nie spotkałem człowieka. Były też przedziwne spotkania. Na przykład w Canyon de Chelly w Arizonie spotkałem parę młodych Indian oglądających stare pueblo. Zagadnąłem, czy mogę ich sfotografować. Wyrazili zgodę, a dziewczyna zapytała, skład jestem. Okazało się, że znała Polskę, gdyż uczestniczyła w warsztatach teatralnych we Wrocławiu. Również indiańscy przewodnicy po bezdrożach rezerwatów wykazywali zrozumienie dla fotografa.
Wystawa ta jest tylko szkicem do ukazania obszaru kilkakrotnie większego od Polski. Wszystkiego pokazać nie można, trzeba coś zostawić marzeniom.

Jan Zych

Doroczna przeglądowa wystawa  Krakowskiego Klubu Fotograficznego

styczeń 2001 r.

Rok 2000 był dla Krakowskiego Klubu Fotograficznego rokiem jubileuszu 45-lecia działalności klubowej i artystycznej. Wyjątkowa okazja mobilizowała do aktywnej pracy, szczególnie w zakresie prezentacji dorobku członków klubu.
Inauguracja obchodów miała miejsce w styczniu doroczną wystawą zbiorową p.t.„Flora i fauna” będącą rezultatem plenerów w krakowskich ogrodach. W wystawie wzięło udział 28 autorów, wydano katalog.
W kulminacyjnym okresie od lipca do września zorganizowano cykl wystaw prac twórców od nestorów fotografii poprzez autorów średniego i młodszego pokolenia do wystawy okolicznościowej:

„Wspomnienie o Witoldzie Michaliku”

„Kraków 1900-2000” Zbigniewa Karge i Stanisława Kozioła

„Wenecja od rana do wieczora” Adama Gryczyńskiego

„Gdzieś w Polsce” Joanny Mrówki

„45 lat KKF” — wystawa zbiorowa + katalog wydany nakładem Nowohuckiego Centrum Kultury

Zaprezentowaliśmy również prace na arenie międzynarodowej udziałem w wystawie reprezentacji miast partnerskich Norymbergii z okazji obchodów 950- lecia tego miasta.
Ponadto w różnych krakowskich galeriach zaprezentowało swoje prace indywidualnie 10 autorów.
Na wystawie obecnej prezentujemy osiągnięcia poszczególnych autorów poprzedniego roku jako „Fotografie 2000”. Znajdują się tu, między innymi, najlepsze prace z konkursów na zdjęcie miesiąca.
Obecną wystawą zamykamy pewien krótki okres zaledwie jednego roku działalności ale w kontekście końca wieku XX, którego niemal połowa przypada na istnienie i twórczość naszego klubu. Musimy mieć tego świadomość i świadomość dokonań. Wracamy pamięcią wstecz i przywołujemy wszystkich tych, którzy tworzyli wizerunek klubu od jego powstania, dzięki którym, przyczynialiśmy się do tworzenia i szerzenia kultury. Mam na myśli wszystkich Autorów zdjęć, byłych i obecnych członków klubu, społecznych działaczy, sympatyków klubu i przyjaciół dobrej fotografii. Pamiętamy również i jesteśmy wdzięczni poszczególnym ośrodkom kultury, pod opieką których przyszło nam działać i realizować cele.

Prezes KKF
Mieczysław Libront

fot. Jan Zych